SearchCulture.gr | Ιεράπετρα (Ευρώπη ▶ Ελλάδα ▶ Περιφέρεια Κρήτης ▶ Νομός Λασιθίου )

Ευρώπη ▶ Ελλάδα ▶ Περιφέρεια Κρήτης ▶ Νομός Λασιθίου
Ιεράπετρα

Ierapetra | Ιεράπυτνα | Ierapetra, Lasithi | Ιεράπετρα, Νομός Λασιθίου | Ιεράπετρα Λασιθίου

Ανακαλύψτε 92 τεκμήρια που σχετίζονται με αυτήν την τοποθεσία

1 - 30 από 92 τεκμήρια

Χάρτης Πλέγμα

Ταξινόμηση

Δίδραχμο Ιεράπυτνας

Δίδραχμο Ιεράπυτνας

Χρονολόγηση: 200 - 1 π.Χ.
Ιστορική περίοδος: Ρωμαϊκή περίοδος, Μέση Ελληνιστική περίοδος
Τύπος τεκμηρίου: Νόμισμα, Αρχαιολογικό αντικείμενο
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού - Διεύθυνση Διαχείρισης Εθνικού Αρχείου Μνημείων

Ο ισθμός της Ιεράπετρας

Ο ισθμός της Ιεράπετρας

Χρονολόγηση: 1401 - 1900
Ιστορική περίοδος: Βασιλεία Γεωργίου Α’, Ύστερη Βυζαντινή Περίοδος
Τύπος τεκμηρίου: Χάρτης
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών (ΙΙΕ/ΕΙΕ)

Ο άγιος Σπυρίδωνας είχε μια θυγατέρα που την ελέγανε Ερήνη. Μια φορά τσι καλέσανε στο γάμο και δεν είχενε η κοπελιά χρυσαφικά να βάλη. Επήαινε κι εζήτηξε τα χρυσαφικά τση γειτόνισσας, εστολίστηκε κι επήγε στο γάμο. Σαν εγιάγειρε δεν ήβγαλε δα το κακορίζικο τα χρυσαφικά να τα δώση τση γειτόνισσας, μόνο τα ’βαλε εκειά σε μια θυρίδα. Με τον καιρό ερρώστησε κι επόθανε η κοπελιά. Η γειτόνισσα πάει στον άγιο Σπυρίδωνα και του λέει: - Ευλοημένε, η θυγατέρα σου μου ’πηρε τα χρυσαφικά και δε μου τα γιάγειρε. Ο άγιος Σπυρίδωνας σκώνεται τότεσά και πάει στο μνήμα τση θυγατέρας του και τση λέει: - «Ερήνη ίντα ’καμες τα χρυσαφικά τση γειτόνισσας; - Στη θυρίδα τα ’χω, πατέρα μου». Και πάει και βρίσκει τα χρυσαφικά τση γειτόνισσας και δίδει τση τα.

Χρονολόγηση: 1938
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λιουδάκη, Μαρία
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Χρυσή Καμπάνα- θησαυρός (Ανύδρου) :Μεγάλην έκτασιν μεταξύ των κατοίκων έχει λάβει μια περίεργος διήγησις, ήτις εξάπτει την φαντασίαν αλλά και την τάσιν, προς απόκτησιν χρυσού (χρήματος), του ανθρώπου ικανοποιεί. Εις εποχήν , λέγει η διήγησις λεηλασιών υπό εχθρών- κατακτητών (ασφαλώς Σαρακινών), οι κάτοικοι, φοβούμενοι την αρπαγήν της Χρυσής καμπάνας τ’ ΆΙ Γιώργη, ήτις ηκούετο εξ Ιεράπετρας, αφήρεσαν αυτήν εκ του Κωδωνοστασίου του και έκουψαν βαθέως εντός του εδάφους εις το προ του Ναού επίπεδον και ομαλόν μέρος το οποίον ονομάζεται Άνυνδρον. Συν τη παρόδω του χρόνου εστοίχιωσε και ει Αράπης. Έχει ταχθή να φυλάσση αυτήν ως και άλλον αμύθητον θησαυρόν. Πολλοί δε είδον αυτόν εν καιρώ ενάστρου και ασελίνου νυκτός να τον έχη βγάλει εκ της κρύπτης του και να τον αερίζει. Εκ της διηγήσεως αυτής βέβαιον, ασφαλές και εξηκριβωμένον είναι του ότι πράγματι, έγινεν απόκρυψη καμπάνας αρκετά μεγάλης.

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Άγνωστος συλλογέας
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Το πάθημα γίνεται μάθημα

Χρονολόγηση: 1963
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Παπαδάκης, Γεώργιος
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Εις την συνέχειαν της λαογραφίας Περιοχής Μύθων παραθέτομεν ωσαύτω, τοπωνύμια σχέσιν έχοντα προπαντός με τη λαογραφίαν αλλά και με την Ιστορίαν και αρχαιολογίαν της περιοχής ΚΑΣΤΕΛΛΟΣ – ΛΕΝΙΚΟ: Βορείως του χωρίου και εις απόστασιν ενός περίπου χιλιομέτρου εν μέσω καταφύτου πλαγιάς, εξ αγρίων δένδρων, υψούται αγέροχος, ως λέων, υψηλός στρογγυλός βράχος μερικών τετραγωνικών μέτρων εμβαδού, απόκρημνος πανταχόθεν πλην ενός μέρους δι ου τις ανέρχεται. Η ονομασία του είναι ειλημμένη εκ του λατινικού Castelum φρούριον. Ευτεύθεν προκύπτει ότιήαν φρούριον ίσως κατατών Ενετών, τοπωνυμία απαντάται εις πολλά μέρη και μάλιστα υπάρχουν χωρία και Κωμοπόλεις με την ονομασίαν αυτήν ως Κάστελλος (Αποκόρωνας) Καστέλλι (Πεδιάδα – Κίσσαμος). Άξιον παρατηρήσεως είναι το γεγονός ότι πλησίον του εν λόγω βράχου υπάρχει μέρος με την ονομασία ΛΕΝΙΚΟ. Η λέξις αυτή ασφαλώς είναι η παρεφθαρμένη λέξις Ελληνικό. Εις αυτό εδώ το μέρος υπάρχουν Ίχνη αρχαίου συνοικισμού ήτι τοίχοι με πέτρας αρκούντως μεγάλας ενθυμιζούσας κυκλώπεια τείχη, ω; και συντρίμματα πηλίνων υσχείων. Ο εν λόγω συνοικισμός δεν δύναται να ήτο συνοικισμός επί Σαρακινών ο ότι είναι αντίκρυ (φάτσα) της θαλάσσης. Εις την κορυφήν του προαναφερθέντος βράχου (Καστέλλου) υπάρχουν εγκατεσπαρμένα και παραχωμένα οστά ανθρώπινα. Συσχετίζοντας τα ως άνω με παραξένους διηγήσεις αίτινες κυκλοφορούν μεταξύ των κατοίκων, ως περί κεκρυμμένου θησαυρού, προστατευομένου υπό «Στοιχείου» και περί υπαρχούσης Εικόνος της Παναγίας, συμπεραίνομεν ότι κάτι το ιστορικώ άγνωστον υπάρχει το οποίον μετ’ επιμονής κρατείται εις τα σπλάχνα της γης.

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Άγνωστος συλλογέας
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Μια φορά ένα βοσκάκι στσι Μαλλες πήγαινε κι εμόχαιρνε τα βούγια ντου στη βοσκουρά κι απόι κάθιζε κι ήπαιζε το θιαμπόλι ντου. Μιαν ημέρα, εκειά που τόπαιζε θωρεί δυο τρείς τέσσερεις κοπελιές κι ανεμαζώνουνται και πιάνουνε στο χορό. Εχορεύγανε ίσαμ’ αργά. Σαν ήπαιρνε το βοσκάκι τα βούγια κι εμίσσευγε του κλουθούσανε ίσαμε το χωριό από πόξω κι απόι γκαγέρνανε οπίσω. Αυτό γίνουντανε δα κάθα μέρα. Ήπαψε το βοσκάκι το θιαμπόλι ντου κι ενεμαζώνουντανε οι νεράιδες κι εχορεύγανε. Και για να μην παρατά το βοσκάκι το θιαμπόλι ντου του κοντεύγαμε τα βούγια ντου οι νεράιδες εκειά γύρου γύρου. Τα βούγια εγλείψανε τη βοσκαρά και δεν είχανε ίντα να τρώνε κι ερχίξανε ν’ αχαμνένουνε. Θωρεί τα βούγια ο κύρης του βοσκάκι πως ερραβδίσανε και ρωτά το. «Μα δε μου λες, μωρέ, αμολαρητά τάχεις τα βούγια και βόσκουνται γη δεν’ης τα; - Ίντα λογάται πως δα τα δένω; Αμολαρητά τάχω. Ο κύρης του δεν του πίστεψε και μιαν ημέρα παίρνει και πάει εκειά που βόσκιζεν. Παρα του τσεύγει και θωρεί το γυιό ντου κι ήπαιζε το θιαμπόλι και τσι νεράιδες κι εχορεύγανε. Γιαγέρνει στο σπίτι και λέει το τση γυναίκας του. «Κακομοίρα γυναίκα και να χάνωμε, θέλει το παιδί μας. Ετσέ κι ετσέ και παίζει το θιαμπόλι και χορεύγουνε οι νεράιδες.» Έρχετ’ αργά ο ντεληκανής και ρωτά τονε ο κύρης του. «Μωρέ, γνωρίζεις τσις τσι κοπελιές απού χορεύγουνε οντέ παίζης το θιαμπόλι; - Όχι! Δεν τζι γνωρίζω. – Νεράϊδες είναι, κακορίζικο, μόνο αυραγά απού δα σε φέρουνε στο χωριό απόξω να χυθής να πιάσης μια απού τα μαλλιά. Αυτές δα σου λένε: «Ας τηνέ, απού δα σου δώσωμε τούτο κι εκείνο, εσύ να μην την αφήνης, μουδώ να μην της αφήσης ότι γκια σου λένε, μουδέ να μη μιλήσης, μόνο να την πάρης να τη φέρης στο σπίτι. Την άλλη μέρα κιόλας πάει ο ντεληκανής στα βούγια κι αρχίζει πάλι το θιαμπόλι. Ανεμαζώνουνται οι νεράιδες κι εχορεύγανε ίσαμ’ αργά. Σαν εβράδιασε παίρνει αυτός τα βούγια και γιαγέρνει στο χωριό. Οι νεράιδες κατά το συνήθιο ντους του κλουθούσανε ως το χωριό απόξω. Οντόν ήθελα γιαγείρουνε μπλιό, οπίσω, χύνεται κι αρπά μια απού τα μαλλιά. Φωνιάζουνε οι άλλες: «Ας τηνε, χρυσέ μου, ας τηνε, αργυρέ μου, ας τηνε απού δα σου δώσωμε τούτο κι εκείνο.» Αυτός άχνα και μιλιά, μόνο τη σύρνει και την πάει στο σπίτι ντου και κάνει τη γυναίκα ντου. Είχεν τη γυναίκα ντου, μα δεν ήκουσε την εμιλιά τζης ότι και τζη ‘κανε. Βάνει τον παπουτσή να τση κάμη στενά τα παπούτσα, να πονή και να μιλήση, μα πράμα! Βάνει τη μοδίστρα να τση κακοκόψη το φυστάνι, να μην μπορή να το βάλη, να μιλήση. Ό,τι γκια τζη ΄κανε, πράμα! Την εμιλιά τζης δεν τσι ήκουσε, όσον καιρό την είχενε. Δεν ήτονε όμως να βάλη πράμα στο νου ντου ή να πεθυμήση πράμα και να μην τόχη. Τα καλά τρέχανε στο σπίτι ντου σαν τον ποταμό. Στο ύστερο ήκαμε και κοπέλι μαζί τζης. Μιαν ημέρα εζυμώνανε και για να την κάμη να μιλήση πιάνει το παιδί και τση λέει: «Α δε μιλήση, δα πετάξω το κοπέλι στο φούρνο.» Τότεσα ή συρε αυτή μιαν άγρια μουγγρά κι είπε: «Σκήσου, γης, και κατάπιες με εμέ και το παιδί μου». Και ντελόγο χάθηκεν απού μπρος του κι αυτή και το παιδί τζης.

Χρονολόγηση: 1938
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λιουδάκη, Μαρία
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Μην κάμης μη σου κάμουνε, μην πης να μη σου πούνε την ξένη πόρτα κουρκουνάς, την εδική σου σπούνε

Χρονολόγηση: 1937
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λιουδάκη, Μαρία
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Μην κάμης μη σου κάμουνε μην πής να μη σου πούνε μην καταδώσης άνθρωπο κι απάνω σου δα 'ρθούνε

Χρονολόγηση: 1938
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λιουδάκη, Μαρία
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Δε μου την κάνεις εσύ, μόνο κείνο σα που στέκει από πάνω

Χρονολόγηση: 1938
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λιουδάκη, Μαρία
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Μαθημένο είν' το αρνί να κουρεύγουντο και ζη

Χρονολόγηση: 1963
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Παπαδάκης, Γεώργιος
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Πότε πρόκοψ' η νύφη μας τ' Αγιού Λαζάρου το σπερνό

Χρονολόγηση: 1948
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λιουδάκη, Μαρία
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Καλλιά είναι η σώπα παρά την τραγουσίστρα

Χρονολόγηση: 1963
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Παπαδάκης, Γεώργιος
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Πότε πρόκοψ' η καημένα το Σαββάτο απου σημαίνει

Χρονολόγηση: 1948
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λιουδάκη, Μαρία
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ο ζόρες ψήνει την πίττα

Χρονολόγηση: 1963
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Παπαδάκης, Γεώργιος
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Του χωριάτη το σκοινί μονό δέ φτάνει και διπλό φτάνει και περισσεύει

Χρονολόγηση: 1963
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Παπαδάκης, Γεώργιος
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Όποιος δουλεύει την Κυριακή κάθεται την Δευτέρα

Χρονολόγηση: 1963
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Παπαδάκης, Γεώργιος
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Όποιος ντρέπεται κακά ζη

Χρονολόγηση: 1963
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Παπαδάκης, Γεώργιος
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ό,τι έχει καθένας στο μαγαζί του πουλεί

Χρονολόγηση: 1963
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Παπαδάκης, Γεώργιος
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Σαν δε γενή αλλού κακό, αλλού καλό δε γίνεται

Χρονολόγηση: 1963
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Παπαδάκης, Γεώργιος
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Δουλειά πού είναι των χεριών σου βγάλε την από μπρός σου

Χρονολόγηση: 1963
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Παπαδάκης, Γεώργιος
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Το λύκο μιά ρφορά τον εγδέρνανε και του λέγανε να πη ακμή, για να τον αφήσουνε, κι αυτός έλεγε: αρνί, αρνί αρνί

Χρονολόγηση: 1938
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λιουδάκη, Μαρία
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Για σε τα λέω πεθερά, να τα γροικά η νύφη

Χρονολόγηση: 1963
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Παπαδάκης, Γεώργιος
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Όποιος βγάζει του αλλουνού το λάκκο πέφτει ο ίδιος μέσα

Χρονολόγηση: 1963
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Παπαδάκης, Γεώργιος
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Μεγαλώνει το πουλάρι και μικραίνει το σομάρι

Χρονολόγηση: 1963
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Παπαδάκης, Γεώργιος
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ας κόψη το νερό να ξεραθή το λάχανο

Χρονολόγηση: 1963
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Παπαδάκης, Γεώργιος
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Όποιος δε μιλεί τον θάφτουνε

Χρονολόγηση: 1963
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Παπαδάκης, Γεώργιος
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Η παραλία της Αγίας Φωτιάς (Αγίας Φωτεινής) στην Ιεράπετρα.

Η παραλία της Αγίας Φωτιάς (Αγίας Φωτεινής) στην Ιεράπετρα.

Χρονολόγηση: 1994
Τύπος τεκμηρίου: Χάρτης, Εικονογράφηση
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη

Η παραλία της Ιεράπετρας.

Η παραλία της Ιεράπετρας.

Χρονολόγηση: 1994
Τύπος τεκμηρίου: Χάρτης, Εικονογράφηση
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη

Αρχαία νομίσματα της Ιεράπετρας.

Αρχαία νομίσματα της Ιεράπετρας.

Χρονολόγηση: 1837
Τύπος τεκμηρίου: Εικονογράφηση
Τόπος: Ιεράπετρα
Φορέας: Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη