SearchCulture.gr | Υάμεια (Ευρώπη ▶ Ελλάδα ▶ Περιφέρεια Πελοποννήσου ▶ Νομός Μεσσηνίας )

Ευρώπη ▶ Ελλάδα ▶ Περιφέρεια Πελοποννήσου ▶ Νομός Μεσσηνίας
Υάμεια

Yámeia | Τζαίζι | Υάμεια, Νομός Μεσσηνίας | Yámeia, Messenia | Υάμεια Μεσσηνίας

Ανακαλύψτε 6 τεκμήρια που σχετίζονται με αυτήν την τοποθεσία

1 - 6 από 6 τεκμήρια

Χάρτης Πλέγμα

Ταξινόμηση

Τούτο δω το σπίτι παρακάτω ήτονε το κονάκι του αγά και ίσαμε δυό χρόνια - τρία το είχαν αφημένο όπως βρισκότανε από τον καιρό του αγά. Λένε λοιπόν πως το σπίτι εκείνο εβάσταγε, παρουσιαζόταν αίμα, γιατί , όπως τόχουμε εμείς συνήθειο, όταν χτένουμε σπίτι να σφάζουμε ένα αρνί, ένα βουβαλόπλο, για να ματώση η πέτρα, έτσι οι Τούρκοι σφάζανε ένα Χριστιανό. Κάποτε είχανε πάει να κοιμηθούμε εκεί και το πρωί η μάννα μου βλέπει το γιλέκι του πατέρα μου και ήτονε ούλο αίματα, δίχως να έχη ακουμπισμένο πουθενά. Άλλη μια μέρα πάλι τηράει και ήτονε το τσεπί (το κέρατο) του βωδιού ούλο ματωμένο και άχνιζε. Άλλη μια βολά πάλι κοιμήθηκα εγώ εκεί και ξυπνάω και βλέπω το προσκεφαλό μου ούλο αίματα και το χέρι μου, όπως είχα ακουμπισμένο το κεφάλι μου, ματωμένο. Κι άλλα πράματα παρησιαζόντανε σ’αυτό το σπίτι. Έκλειγες τα παράθυρα, ανοίγανε. Πάλι τα ξανάκλειγες, πάλι ανοίγανε. Κάποια φορά κοιμήθηκε η μητέρα μου κι έμεινε πιασμένη έξη μήνες και της είπε ένας καλόγερος που είναι το σπίτι στοιχειωμένο και να μην ξαναπάη. Τώρα το καινουργγώσανε το σπίτι, διαβάσαν αγιασμό κι από τότε δε βαστάει πια.

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Υάμεια
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Το φεγγάρι με τον ήλιο είναι αδέρφια αλλά το φεγγάρι φώταγε τις νύχτες τους κλέφτες για να κλέψουνε και ο τσοπάνης που ήταν ιδιοκτήτης (sic) λέει, τι να του κάμω για να μην το κάμη πλιά τούρριξε μια σβουνιά και από τότενες έχει τις πάνες και δεν φωτάει καλά.

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Υάμεια
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ο ήλιος που βασιλεύει,λέγανε οι πατεράδες μας, πάει κάτω στη μάννα του.

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Υάμεια
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ήταν ένα χωριό στου φουρνομύτη, τώρα είναι χαλάσματα, κι εκεί καθόντασε σκυνοκεφάλοι που τρώγανε ανθρώπους κι’ ήρθαν και πήραν μια γυναίκα από το Παλιοχώρι (Τσίχλα). Εκεί στο Παλιοχώρι δεν το ξέρανε πως τρώνε ανθρώπους και τη δώκαν την κοπέλα. Πέρασε καιρός, πήγε ένας αδερφός της να την ιδή. Όταν έφτασε στο χωριό η αδερφή του έλειπε για τα ξύλα και πιάσανοι σκυνοκεφάλοι και ήτον σφάξαν σαν αρνί. Τόνε λιανίσανε, τονε βάλαν μέσα σ’ένα κιούπι, και τον παστώσαν, σάμπως παστώνουν το χοιρινό. Η αδερφή του δεν ήξερε τίποτε. Σαν περάσαν πέντε-δέκα μέρες, της είπαν : - Άειντε να βγάλης παστό, να βάλης φαί να φάμε. –Τι φαί να φτιάσω να φάμε ; Βγάλε από το κιούπι, πόχουμε κρέας παστό. Ο αδερφός της ήταν αρραβωνιασμένος και φόρηγε δαχτυλίδι, την αρρεβώνα. Πήγε η αδερφή του να βγάλη το κρέας από το κιούπι και βρήκε το χέρι του με την αρρεβώνα και το γνώρισε. Την έπιασε ένας ρίγος λιγοθύμησε. Τρέχουν εκείνοι και βγάνουν τα μαχαίρια. Ετοιμαστήκανε να την καθαρίσουν κι’ αυτήν. Θα μας πάη θράσα, λένε. Άπ!, άνοιξε τα μάτια της η γυναίκα, ξελιγοθύμησε. Της λένε : ΄΄Τι έχεις ; Τι έχεις ; -Δεν έχω τίποτε, λέει αυτή. Τους αφήκε και ξέγνιασαν, σηκώνεται, ξεσούρνεται και μπουχός πήγε πίσω στο χωριό της. Στο σπίτι του πατέρα της ανησυχούσαν και ψάχναν να βρούν το παιδί. Φτάνει εκεί πέρα και τους λέει πως είχανε παστώσει τον αδερφό της, τους έδειξε και το δαχτυλίδι. Κατάλαβαν αυτοί πως ήταν ανθρωποφάγοι και πήραν κι’ ένα άλλο χωριό, το Δέυτρα και πήγαν και τους καθαρίσανε. Ένας μονάχα τους ξέφυγε. (θα μας πάει θράσα= μη δεν προλάβουν να τη σφάξουν και ψοφήση σαν τα ζώα που πρέπει να βγάλη αίμα για να το φάνε.)

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Υάμεια
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Το σκυλί πάαινε ένα λύκο κυνηγώντα ξιάν του είπαν: πάρτο! Πάρτο! Γύρ'σε κι έφυγε

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Υάμεια
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Έκλασε η νύφη, σκόρπισε ο γάμος

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Υάμεια
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών