1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

Στα νοτιοδυτικά του χωριού μας, και πέρσι ακόμα βρισκόταν μια πελώρια πέτρα, που ωνομαζόταν «πέτρα του μαύρου» (την εξαφάνισε ο εκσκαφέας). Για την πέτρα αυτή λέγεται πως στα παλιά ήταν το παρατηρητήριο κάποιου «μαύρου», που αποτελούσε φόβητρο στους διαβάτες. Κι οι διαβάτες ήταν πολλοί, προπαντός πήγαιναν σε κάποιο μύλο ν’ αλέσουν. Αυτοί ήταν κι οι πιο ενδιαφέροντες. Έχαναν τα σακκιά με το σιτάρι και τα μυλωνιάτικα. Αυτό εξακολουθούσε για αρκετά χρόνια ώσπου στο τέλος δυο αχώριστοι φίλοι αποφάσισαν να γλιτώσουν την περιοχή από το μαύρο. Παίρνοντας μιαν πιστόλα, τράβηξαν απαρατήρητοι κατά το μέρος του Μαύρου. Μια πιστολιά ήταν αρκετή. Ο μαύρος έγειρε από την πέτρα άπνους. Πήραν το άψυχο σώμα του Μαύρου και τον έθαψαν βαθειά σε μέρος που δεν απεκάλυψαν ποτέ σε κανένα. Μερικοί λένε πως μίλησαν γι’ αυτό στα βαθειά των γεράματα. Από τότε και το χωράφι πούταν μέσα η πέτρα του Μαύρου παρέμεινε με το όνομα «Πέτρα του Μαύρου».

Στα νοτιοδυτικά του χωριού μας, και πέρσι ακόμα βρισκόταν μια πελώρια πέτρα, που ωνομαζόταν «πέτρα του μαύρου» (την εξαφάνισε ο εκσκαφέας). Για την πέτρα αυτή λέγεται πως στα παλιά ήταν το παρατηρητήριο κάποιου «μαύρου», που αποτελούσε φόβητρο στους διαβάτες. Κι οι διαβάτες ήταν πολλοί, προπαντός πήγαιναν σε κάποιο μύλο ν’ αλέσουν. Αυτοί ήταν κι οι πιο ενδιαφέροντες. Έχαναν τα σακκιά με το σιτάρι και τα μυλωνιάτικα. Αυτό εξακολουθούσε για αρκετά χρόνια ώσπου στο τέλος δυο αχώριστοι φίλοι αποφάσισαν να γλιτώσουν την περιοχή από το μαύρο. Παίρνοντας μιαν πιστόλα, τράβηξαν απαρατήρητοι κατά το μέρος του Μαύρου. Μια πιστολιά ήταν αρκετή. Ο μαύρος έγειρε από την πέτρα άπνους. Πήραν το άψυχο σώμα του Μαύρου και τον έθαψαν βαθειά σε μέρος που δεν απεκάλυψαν ποτέ σε κανένα. Μερικοί λένε πως μίλησαν γι’ αυτό στα βαθειά των γεράματα. Από τότε και το χωράφι πούταν μέσα η πέτρα του Μαύρου παρέμεινε με το όνομα «Πέτρα του Μαύρου».

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Στα νοτιοδυτικά του χωριού μας, και πέρσι ακόμα βρισκόταν μια πελώρια πέτρα, που ωνομαζόταν «πέτρα του μαύρου» (την εξαφάνισε ο εκσκαφέας). Για την πέτρα αυτή λέγεται πως στα παλιά ήταν το παρατηρητήριο κάποιου «μαύρου», που αποτελούσε φόβητρο στους διαβάτες. Κι οι διαβάτες ήταν πολλοί, προπαντός πήγαιναν σε κάποιο μύλο ν’ αλέσουν. Αυτοί ήταν κι οι πιο ενδιαφέροντες. Έχαναν τα σακκιά με το σιτάρι και τα μυλωνιάτικα. Αυτό εξακολουθούσε για αρκετά χρόνια ώσπου στο τέλος δυο αχώριστοι φίλοι αποφάσισαν να γλιτώσουν την περιοχή από το μαύρο. Παίρνοντας μιαν πιστόλα, τράβηξαν απαρατήρητοι κατά το μέρος του Μαύρου. Μια πιστολιά ήταν αρκετή. Ο μαύρος έγειρε από την πέτρα άπνους. Πήραν το άψυχο σώμα του Μαύρου και τον έθαψαν βαθειά σε μέρος που δεν απεκάλυψαν ποτέ σε κανένα. Μερικοί λένε πως μίλησαν γι’ αυτό στα βαθειά των γεράματα. Από τότε και το χωράφι πούταν μέσα η πέτρα του Μαύρου παρέμεινε με το όνομα «Πέτρα του Μαύρου».
Στυλιανίδης, Στέλιος
Στυλιανίδης, Στέλιος (EL)
Παραδόσεις
Κύπρος, Πάφος, Περιστερώνας
1961
Ακαδημία Αθηνών
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών
Λ. Α. αρ. 2433, σελ. 93, Στέλιου Στυλιανίδη, Κύπρος (Περιστερώνα Πάφου) 1961
Κείμενο/PDF
Ελληνική γλώσσα



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.