Ήτο μια ωραία και φρόνιμη κόρη. Ο πατέρας την ηράσθη και την κυνηγούσε να την απολάυση. Επειδή ευρέθησε δύσκολη θέση, εδεήθη. - “Σχίσε γή και κατάπιεμαι για να αποφύγω απ' αυτον τον άνομον εξευτελισμόν.” Η γή έσχισε και την κατέπιε, και από την σισμήν αυτήν αναβλύζει το αγίασμα. Συνηθίζουν να αφήνουν κάτι από πάνω τους, “κουρέλι ή άλλο τι” όταν παίρνουν το άγιασμα. Την 22αν Ιουλίου κάτ' έτος γίνεται μεγάλη πανήγυρις.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών