Είχε λέει, ο Μάρτης 28 μέρες, αλλά τελευταία του Μαρτίου ήτανε μια γριά κι είχε δυό κατσίκια. Την είχε κάψει το κρύο. Κοντά να τελειώσει ο μήνας, του λέει : - Σ' έχω χεσμένονε, Μάρτη! - Λέει εκείνος. Έτσι είσαι; Εδανείστηκε δυό μέρες από το Φλεβάρη και την έκαψε ολότελα από το κρύο. Του έλειψαν λοιπόν του Φλεβάρη οι ημέρες αυτές και γι' αυτό τόνε λέμε Κουστρόφλέβαρο.
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών
Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών