1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση τεκμηρίων

Παράωρα μιας γυναίκας στο χωριό της φώναξαν οι Καλότυχες (τις λεν και ξωτ’κές) κάνοντας τη φωνή γνωστής της γειτόνισσας, να πάνε στο μύλο. Αυτή χωρίς να τς πάη στη γνώμ’ για κακό ζαλίκωσε τη μιριά (= το ένα μέρος απ’ το φόρτωμα, ένα σακκί) και ξεκίνησε μαζί με την Καλότυχη. Έφτασαν στο μύλο μια ώρα μακριά. Εκεί ξεφόρτωσι το σακκί κι αντί γυναίκα βλέπει έναν γεροδεμένο άντρα. Αυτός τς λέει: Στα Κόκκινα Στεφάνια (ονομασία κρημνών παρά τον Καλαρρυτινόν) που βλέπ’ς έχω τη γυναίκα μου γκαστρωμέν’. Εκεί θα πάμε. Θέλοντας και μη θέλοντας ακολούθησε. Στο δρόμο τς λέγει! «Αν γεννήσ’ η γυναίκα μου παιδί θα σ’ αφήκω. Αν γεννήσ’ κοπέλλα, θα σε φάω.» Πήγαν, μπήκαν στη σπηλιά. Η γυναίκα τ’ ήταν γκαστρωμένη κ’ εγέννησε κ’ έκαμε κοπέλλα. Και λέει η γυναίκα του σατανά στη γυναίκα που πήγ’ εκεί. Μη μαρτ’ράς τίποτε. Πήρα κιρί (=κερί) κ’ ‘εφκειασαν πούτσα κερένια πριν ‘δη ο σατανάς. Ο Σατανάς την απόλυσε τη γυναίκα. Η γυναίκα του σατανά τς είπι κρυφά πριν φύγη. Στο δρόμο ν’ απολάη σκ’τιά (=σκουτιά). Ο Σατανάς θα σε κυνηγήσ΄τς είπε κι όταν βρίσκ’ σκ’ τι, θα λέη πως το ‘γνεσαν , πως το ύφαναν, πως το νεροτρούβ’ σαν (νεροτριβή) και θα περνάη η ώρα. Εσύ θα χωθής στην εκκλησά. Έτσι κ’ έγινε. Σαράντα μέρες βράδ’ και τς φώναζε. «Μαμμή, κυρά μαμμή τα ψωλιά σ’ από κερί αν σε λάβω θα σε φάω». Από τις σαράντα κ’ έπειτα δεν ξαναφάν’κι κ’ η γυναίκα γλύτωσι.

Παράωρα μιας γυναίκας στο χωριό της φώναξαν οι Καλότυχες (τις λεν και ξωτ’κές) κάνοντας τη φωνή γνωστής της γειτόνισσας, να πάνε στο μύλο. Αυτή χωρίς να τς πάη στη γνώμ’ για κακό ζαλίκωσε τη μιριά (= το ένα μέρος απ’ το φόρτωμα, ένα σακκί) και ξεκίνησε μαζί με την Καλότυχη. Έφτασαν στο μύλο μια ώρα μακριά. Εκεί ξεφόρτωσι το σακκί κι αντί γυναίκα βλέπει έναν γεροδεμένο άντρα. Αυτός τς λέει: Στα Κόκκινα Στεφάνια (ονομασία κρημνών παρά τον Καλαρρυτινόν) που βλέπ’ς έχω τη γυναίκα μου γκαστρωμέν’. Εκεί θα πάμε. Θέλοντας και μη θέλοντας ακολούθησε. Στο δρόμο τς λέγει! «Αν γεννήσ’ η γυναίκα μου παιδί θα σ’ αφήκω. Αν γεννήσ’ κοπέλλα, θα σε φάω.» Πήγαν, μπήκαν στη σπηλιά. Η γυναίκα τ’ ήταν γκαστρωμένη κ’ εγέννησε κ’ έκαμε κοπέλλα. Και λέει η γυναίκα του σατανά στη γυναίκα που πήγ’ εκεί. Μη μαρτ’ράς τίποτε. Πήρα κιρί (=κερί) κ’ ‘εφκειασαν πούτσα κερένια πριν ‘δη ο σατανάς. Ο Σατανάς την απόλυσε τη γυναίκα. Η γυναίκα του σατανά τς είπι κρυφά πριν φύγη. Στο δρόμο ν’ απολάη σκ’τιά (=σκουτιά). Ο Σατανάς θα σε κυνηγήσ΄τς είπε κι όταν βρίσκ’ σκ’ τι, θα λέη πως το ‘γνεσαν , πως το ύφαναν, πως το νεροτρούβ’ σαν (νεροτριβή) και θα περνάη η ώρα. Εσύ θα χωθής στην εκκλησά. Έτσι κ’ έγινε. Σαράντα μέρες βράδ’ και τς φώναζε. «Μαμμή, κυρά μαμμή τα ψωλιά σ’ από κερί αν σε λάβω θα σε φάω». Από τις σαράντα κ’ έπειτα δεν ξαναφάν’κι κ’ η γυναίκα γλύτωσι.

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Ακαδημία Αθηνών   

Αποθετήριο :
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Παράωρα μιας γυναίκας στο χωριό της φώναξαν οι Καλότυχες (τις λεν και ξωτ’κές) κάνοντας τη φωνή γνωστής της γειτόνισσας, να πάνε στο μύλο. Αυτή χωρίς να τς πάη στη γνώμ’ για κακό ζαλίκωσε τη μιριά (= το ένα μέρος απ’ το φόρτωμα, ένα σακκί) και ξεκίνησε μαζί με την Καλότυχη. Έφτασαν στο μύλο μια ώρα μακριά. Εκεί ξεφόρτωσι το σακκί κι αντί γυναίκα βλέπει έναν γεροδεμένο άντρα. Αυτός τς λέει: Στα Κόκκινα Στεφάνια (ονομασία κρημνών παρά τον Καλαρρυτινόν) που βλέπ’ς έχω τη γυναίκα μου γκαστρωμέν’. Εκεί θα πάμε. Θέλοντας και μη θέλοντας ακολούθησε. Στο δρόμο τς λέγει! «Αν γεννήσ’ η γυναίκα μου παιδί θα σ’ αφήκω. Αν γεννήσ’ κοπέλλα, θα σε φάω.» Πήγαν, μπήκαν στη σπηλιά. Η γυναίκα τ’ ήταν γκαστρωμένη κ’ εγέννησε κ’ έκαμε κοπέλλα. Και λέει η γυναίκα του σατανά στη γυναίκα που πήγ’ εκεί. Μη μαρτ’ράς τίποτε. Πήρα κιρί (=κερί) κ’ ‘εφκειασαν πούτσα κερένια πριν ‘δη ο σατανάς. Ο Σατανάς την απόλυσε τη γυναίκα. Η γυναίκα του σατανά τς είπι κρυφά πριν φύγη. Στο δρόμο ν’ απολάη σκ’τιά (=σκουτιά). Ο Σατανάς θα σε κυνηγήσ΄τς είπε κι όταν βρίσκ’ σκ’ τι, θα λέη πως το ‘γνεσαν , πως το ύφαναν, πως το νεροτρούβ’ σαν (νεροτριβή) και θα περνάη η ώρα. Εσύ θα χωθής στην εκκλησά. Έτσι κ’ έγινε. Σαράντα μέρες βράδ’ και τς φώναζε. «Μαμμή, κυρά μαμμή τα ψωλιά σ’ από κερί αν σε λάβω θα σε φάω». Από τις σαράντα κ’ έπειτα δεν ξαναφάν’κι κ’ η γυναίκα γλύτωσι.
Οικονομίδης, Δημήτριος Β.
Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (EL)
Παραδόσεις
Ιωάννινα, Χουλιαράδες
1959
Ακαδημία Αθηνών
Αρχείο Παροιμιών και Λαϊκών Παραδόσεων του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών
Λ. Α. αρ. 2302, σελ. 285 – 286, Δημ. Β. Οικονομίδου, Χουλιαράδες Ιωαννίνων, 1959
Κείμενο/PDF
Ελληνική γλώσσα



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.