Λιουγκάτ καλούσιν οι αλβανόγλωσσοι τας σκιάς των θεθνεώτων και εν γίνει τα λεγόμενα φανταξά. Συγγενεύει δε η λέξις αύτη με το ρωσικόν bjeschi= στοιχιά των δασών και είναι και τούτο εν λείψανον της κατά της Ελλάδος επιδρομής των Σλαύων (Ζητ. Εις την λέξιν Χερβάτης, μερ. Α) Παρα τους αλβανογλώσσοις του χωρίου γραμματικού εν ώ γράφω τα παρόντα, υπάρχουσι τριών ειδών μεγάλα στοιχειά ή φαντάσματα : η Βιτώρια, η Λάμια και η Στρίγλα (Στρίκ). Η Βιτώρια εμφανίζεται ενίοτε ως βρέφος και όστις το λάβαι ένα το φέρη οίκαδε κινούμενος υπό οικτιρμού αποθνήσκει μετ’ ου πολόν καιρόν, ονομάζεται δε ο τοιούτος λαβωμένος. Ενίοτε ακούονται μόνον αι φωναί της : < που θα πάω εγώ> άς επαναλαμβάνει τρίς και αν τις αποκριθή, λαβώνεται (=καθίσταται θνήξωμος). Η δε λάμια βάζει τους πόδας της επί των υμών του ανθρώπου και η Στρίγλα φωνάζει την νύκτα ως γλαύξ, προς ήν συγχέεται.

Λιουγκάτ καλούσιν οι αλβανόγλωσσοι τας σκιάς των θεθνεώτων και εν γίνει τα λεγόμενα φανταξά. Συγγενεύει δε η λέξις αύτη με το ρωσικόν bjeschi= στοιχιά των δασών και είναι και τούτο εν λείψανον της κατά της Ελλάδος επιδρομής των Σλαύων (Ζητ. Εις την λέξιν Χερβάτης, μερ. Α) Παρα τους αλβανογλώσσοις του χωρίου γραμματικού εν ώ γράφω τα παρόντα, υπάρχουσι τριών ειδών μεγάλα στοιχειά ή φαντάσματα : η Βιτώρια, η Λάμια και η Στρίγλα (Στρίκ). Η Βιτώρια εμφανίζεται ενίοτε ως βρέφος και όστις το λάβαι ένα το φέρη οίκαδε κινούμενος υπό οικτιρμού αποθνήσκει μετ’ ου πολόν καιρόν, ονομάζεται δε ο τοιούτος λαβωμένος. Ενίοτε ακούονται μόνον αι φωναί της : < που θα πάω εγώ> άς επαναλαμβάνει τρίς και αν τις αποκριθή, λαβώνεται (=καθίσταται θνήξωμος). Η δε λάμια βάζει τους πόδας της επί των υμών του ανθρώπου και η Στρίγλα φωνάζει την νύκτα ως γλαύξ, προς ήν συγχέεται.
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
χρησιμοποιήστε
το αρχείο ή την εικόνα προεπισκόπησης σύμφωνα με την άδεια χρήσης :
CC BY-NC-ND 4.0 GR

Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα
CC_BY_NC_ND



Λιουγκάτ καλούσιν οι αλβανόγλωσσοι τας σκιάς των θεθνεώτων και εν γίνει τα λεγόμενα φανταξά. Συγγενεύει δε η λέξις αύτη με το ρωσικόν bjeschi= στοιχιά των δασών και είναι και τούτο εν λείψανον της κατά της Ελλάδος επιδρομής των Σλαύων (Ζητ. Εις την λέξιν Χερβάτης, μερ. Α) Παρα τους αλβανογλώσσοις του χωρίου γραμματικού εν ώ γράφω τα παρόντα, υπάρχουσι τριών ειδών μεγάλα στοιχειά ή φαντάσματα : η Βιτώρια, η Λάμια και η Στρίγλα (Στρίκ). Η Βιτώρια εμφανίζεται ενίοτε ως βρέφος και όστις το λάβαι ένα το φέρη οίκαδε κινούμενος υπό οικτιρμού αποθνήσκει μετ’ ου πολόν καιρόν, ονομάζεται δε ο τοιούτος λαβωμένος. Ενίοτε ακούονται μόνον αι φωναί της : < που θα πάω εγώ> άς επαναλαμβάνει τρίς και αν τις αποκριθή, λαβώνεται (=καθίσταται θνήξωμος). Η δε λάμια βάζει τους πόδας της επί των υμών του ανθρώπου και η Στρίγλα φωνάζει την νύκτα ως γλαύξ, προς ήν συγχέεται.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν.
Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (EL)

Παραδόσεις

Αττική, Γραμματικό


1890




Αρ. 202, 97, 16, Ιωάννης Ζωγραφάκης, Γραμματικό Αττικής

Κείμενο/PDF

Ελληνική γλώσσα




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των φορέων περιεχομένου.