SearchCulture.gr | Αναζητήστε τεκμήρια πολιτισμού, ιστορίας και τέχνης στο SearchCulture.gr

1 - 30 από 4.055 τεκμήρια

Χάρτης Πλέγμα

Ταξινόμηση

Η Μαρδάλα είναι καθώς άκουσα να λένε μία από τας μεγαλύτερας πηγάς όχι μόνο της Ελλάδος, αλλά και ολοκλήρου της Βαλκανικής. Λέγεται ότι τα νερά της έρχονται από τη θρυλική λίμνη των Ιωαννίνων. Λέγεται μάλλιστα ότι ρίξανε άχυρα στη λίμνη κι βγήκανε στη Μαρδάλα.

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ζωγραφόπουλος, Ν.
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Στου Μανώλ του Γιουφύρ λένι ότ' είνι θιμίλιου μέμου ένας Αράπς με νιά γναίκα όμουρφ κι άμα έρκιτε κατβασιά σκούζ του κουρίτσ <Ιεράτ, αράπ, του γιουφύρ>

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Κει τα σπίτια έχνι φείδια κι τα λενί στχιά ή θέμιλα. Κει οιτούνα όπγοιας τα σκουτώσ΄χαλάει του σπίτ.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Άμα στέκισι ικεί κουντά που χτίζνι οι κτίστες κι θέλνι να πάθς, σι θιμιλτώννι τουν ήσκιου κι ύστερα ήπου σαράντα μέρες πιθαίνς.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Του στχιό τ χουριού μας είνι φείδ με κέρατα χσά κι το δάνι πουλλοί μέσα σι νια σπηλιά πολύ τρανό. Κει άμα δγώσ κουντά άνθρωπους τουν αρφά απ'αλ' αργά κι λένι ότ' όπγοιος ρίξ μάλλνου σητί 'ς τα κέρατα κι τρανίζ, βγαίννι αυτούνα κ' είνι χσάφ.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Όπγιος σκουτώσ του φείδ τ' σπιτιού, θα 'πιθήν άνθρωπος απού μέσ' απ' του σπίτ'.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Για του σμπιθιρκό απού νι ΄ς του βνό κ' είνι κάτ' λιθάργια τρανά, που μνοίαζνι σαν αθρώπ', λέν οτ νιά βουλά κ' ένα κιρό ήτανι νιά γριγιά κ' είχι ένα κουρίτς κι του πάντριψι. Φούντα πήγαν οι σμπιθέρ να πάρνι τ νύφ, η νύφ τα πήρι ούλα κι δεν άφκι τίπουτα ςτουν σπίτ τς κ' έφγι του σμπιθιρκό. Σ' στράτα π' παΐνων η νύφ θμλήθκι οτ είχαν αφήσ' ν κλώσσα μι τα κλουσσόπλα κι γύρσι κιν πήρι. Η γριγιά τότνι θύμουσι κι τς καταράσκι κι τσ' είπι να κουκκαλώσνι. Κι φούντα έφτασε η νυφ' κι άφκι καταή τ' γκλώσσα κι μπήκι καββάλα, κοκκάλουσι όλου του σμπιθιρκό κι γένκι λθάρια κι χουρίζ΄(διακρίνονται) τώρα ου παπάς μι του καμπλάφ, η κλώσσα μι τα πλιά, ου γαμπρός, ή νύφ κι τα σμπιθιρκά ούλα μι τα πράματα (μετά υποζύγια).

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Η νυχτουκόπους (Σείριος) λέϊτι κι γιλάντζης. Γιατί νιά βουλά οι Τούρκ είδαν τ' αστέρ αυτουνού κι ενόμσαν οτ ήταν η αυγερινός κι ξεκίνησανι, αλλά ήτανι νύχτα κι πέσαν ςτα χέρια των ουχτρών κι έσφαξανι οι Έλληνες.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Τ' αστέρια είνι τα πιδιά του ήλιου κι τ' φεγγαριού κι τ' μέρα δε φαίνουντι γιατί είνι φώς κι αυτούνα είνι μικρά. Τ' άλλου τρανώτερο είνι ου αυγερινός. Αυτήνους του βράδ κρύβιτι τν αυγή. Αλλά αστέρια είνι η αλιτρουπόδα, η πούλια, η γλαριά, ου Σταυρός, κι ο Ιουρδάνς πουταμός.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ου ήλιους είνι κι αυτός σαν ανθρώπους κι περπατάει μέν ηλιά κι με τα φτιράτ. Έχω πουδάργια κι περπατάει άμα βασιλεύ. Αλλά λέμε οτι βασιλεύ ούτε χώνιτι, αλλά τ νύχτα φαίνιτι σα φεγγάρ' γιατί είνι σκουτάδ'. Ου κόσμος λένι οτι είνι άλλους ου ήλιους κι άλλου του φιγγάρ' αλλά είνι του ίδιου.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Η Γιάνς κ' η Μάρου (Αφροδίτη) βγαίν η Ένας άπου σπερής κι ου άλλους του πουρνό

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Για το Φιγγάρ λένι ότ' έίχ' κ' ίδγια λάμψι με τουν ήλιου κι νιά μέρα θύμουσι ου Ήλιους κι πήρε νιά σβουνιά (κόπρη βοg) κι βάρισι του φιγγάε κι απ' τά τότι ανέμη (έμεινε θαμπό).

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Άμα ρτ’ ού άγιους ί νύπνους κι’ ‘ς πή τουν ντόπου που νι του καλούν μι τα λεφτά, πρέπ, άμα σκουθής να μην πής τίπουτα,αλλά να πάρς ναι κότα ή έν αρνί κι να πάς να του σφάξς ικεί π’ σούπι ου άγιος κι ν’αρχίς να σκάτης. Άμα δε μπάς ν’ ίδια ώρα, χάνουντι τα λεφτά.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Τεικεί ς’ γκουρφή ένι ναι πουρνάρα μιγάλ’ κι κείνα τα χρόνια ξισκλίσκι κι κεί μέσα ηύρη ένας έναν τρουβά λιπτά κι ένι ησκουμέν ικείν η πουρνάρα, κι άμα κουντέβ να πιθάν κανένας, νιά βραδυά μωρός, ένα βοόιδ ολονένα τα’ ακούνι που μγγράζ. (ησκουμέν= στοιχειωμένο)

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Του βράδ’ άμα νειριφτής κάναν άγιου να σ’ λέη ‘οτ’ είνι λιφτά ‘ς ένα μέρους, να πάς ν’αυγή κι να σφάξς ένα κόκουτα κι να σκάψς λάκκου χουρίς να τ’ πής κανινού, γιατί άμα κρένς χάνουντι τα λιφτά. Κι άμα τα πάρς να τα πάς ς’ του σπίτ’ χουρίς να κρένς ς’ στράτα γιατί φεύγνι κι σύ κονντά ησκιώνισι. (εκ Μαυρίλλου Τυμφρηστού)

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Τα Καλλικαντζούρια βγαίννι απ του Χστού ως τ Σταυρού εις τα Φώτα κι άλλες φορές πιάννι χουρό 'ς τ'αλώνια 'ς τα τρίστρατα κι 'ς του τσουρούς κι χουρεύνι ή παίζνι τουν κούκου, τουν κρυφτό. Άλλις φουρές τρυπώννι 'ς τ'αντζάκια κι καθόντι 'ς τ γουνιές κι κάπουτε πααίννι κι βρέχνι τουν κόσμου 'ς τουν ύπνου τ. Κε οι ανθρώπ για να μην τς βρέχνι οι Καλλικαντζουραίοι βάννι κι καίνι αγριοκιρασές. Μπαραμοννή τ Σταυρού μπαίννι σ'ένα καρδότσουφλο κι φεύγνι. Θέλ να πούνι ου κόσμους ότ τα Καλικαντζούρια είνι τα πιδγιά που σφάξιου Βασλιας τουν Ουβραίων τότι που γιννήθηκε ου Χστός.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Άμα ακούγουντι μέσα ‘ς τα ρέματα τα νύχτα νταούλια, είνι νιράϊδες κι όπγοιους το ιδή πρέπ να ρίξ τρία τφέκια να φηύγνι.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Όπγοιος διαβαίν άπου ρέματα τον παίρννι τ φουνή οι νιράϊδες.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Όπγοιος κμάτι μες ‘ς τα ρέματα, τουν πατούν οι νιράϊδες.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ιγώ πόχου τώρα τόσα χρόνια τσουπάνς, δεν είδα τίπουτα μι τα μάτιαμ, αλλά μ λένι ότ τνύχτα βγαίννι αφαντάσματα κι νιράϊδις. Ου πατέρας μ μου είπε ότ είδι αυτός νιράϊδες κ είχανι κι όργανα, βιουλιά, νταούλια, φλουέρις κι άλλα. Μαναχά είδα μι τα μάτια μ εκεί που πατούν οι νιράϊδις βγαίννι μαντάρτα κι δε βγαίν πουτέ χουρτάρ.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Σι ναι μεριά ‘ς του χουργιό μ απ λένε Ξλουδγιόφρου βγάν κάθι βράδ ναι νιράϊδα μι κατνήλια ‘ς τα χέρια κι όπγιους περάς απου κει τουν κάν κι δεν μπουρεί να περπατής.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Απάνου ‘ς του λόγγου είνι ένας άμπλας κι κει λέν πως πήι νια γναίκα κι κει πο παιρνι νιρό ήρθι ναι νιράϊδα κι τς πήρι τς φουνή τς.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Α) Τα ξουτκά έρκουντι κι αγγαρίζνι τ νύχτα κατ’ αλλόκουτες φουνές. Απάνου τα μσάνυχτα έρκουντι και κάννι ‘ς τ’ αυτά μ Βίτ, Βίτ. Β) Ισμώμουν ΄ς τα Ισμάμια νια βουλά αντάμα με ν’ αδερφή μ. Ταΐησα κι αγγάρζαν αυτά. Άνξα τα μάτια μ’ τα είδα κι το έλιγα τς αδερφής μ’ «Τα είδες ‘συ» Όχ – μ’ είπι – Τάϊκσις; Όχ. Για μένα ήρταν, τ’ είμ’ αλαφρουήσκιουτη ιγώ. Ιγώ είμ’ απουντέσμου ‘π δεν ακούουν απού νιόπαντρον κουρίτς. Γ) Τσόπκι του αίμα μ νια φουρά. Τσάθουμουν έγνιθα. Νύσταξα πήα να κμηθώ. Πλάγιασα. Μι πατάγι κάτ ντις αλαφρούτσκα λαφρούτσκα. Γάτα δεν είχα. Ήταν ου ήσκιους μ. Τι να κάνου. Τι να κάνου. Πήρα του τετραβάγγιλου κι το βαλα ‘ς του προυσκέφαλου κι άπου τότι πάντα το χου ΄ς του προυκέφαλον. Τσι τώρα τ’ ακούου απού παρέκ, αλλά δω απάνω μ δεν ερκούντι. [Ιτσμάσια= Μοναστέριον ς του δήμου Τσηρωτησίων, ντέσμου= από κακήν ώρα, από επίσκεψιν στοιχειού κυρίως εις τας λεχούς.]

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Άμα ήμαν κουρίτς πάϊνα μι άλλα κουρίτσια να πάρου νιρό τ νύχτα κι κει ‘ς τα βρύς είδα τέσσερις γναίκις απ κάθουντανι κι χτενίζουνταν κι φόβγαμι κι δε μπήραμι νιρό. Άλλ το είδανι να χουρεύουνι κι να τραγδάνι κι όπιοις πέρναγι τουν μάλιβαν μι τς πέτρες. Σι κείν τα βρύς ακόμ βρίσκουντι νιραϊδουσφόντλα (λίθινοι σπόνδυλοι των ατράκτων).

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Είνι κάτ φείδια με δγιό κεφάλια κι τα λέν μουνουμερίδις. Αυτά άμα τα σκουτώης κι δεν τα σαββανώτης κι δεν τα θάψις, καθώς λένι, θα πιθάνις 'ς του χρόνου απάν. (μουνουμερίδις= είδη μικρού όφεις χρυσίζοντος εν Χίω ήλεα)

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

μουνουμιρίδα το έν Χίω Ήλιος είδος μικρού όφεις χρυσίζοντας, περί ου πιστεύεται ότι έχει δύο κεφαλάς κι είναι δηλητηριώδης.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Στα Κουκκάλια αχ πάν αφ τ' λάσω ικεί π σκότουσαν οι δκοί μας οι ουμουφάγ <ωμοφάγοι, Ακαρνάνες) τς Γαλάτις βρίσκουντι κουμμάτια απου κόκκαλα κι δόντια κι άμα βρέξ κι βγή ου ήλιους του χώμα λάμω απ' του λίπους. Ικεί άμα κρηθή Μάιου ή Ιούνιο ακούς τα κόκκαλα να σκούζνι. Ιγώ κμήθηκα με ν Τάκ του Τσιτσήρη ικεί κι άικσα νια βουή τουν ξύπνησα τότι κι άικσι κι αυτός.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Εν Κουλουκθιά απ σκοντώθκι κάπγοιους Βλάχους απου ένα ληστή ακούιτι πρώτα τρείς φουρές <Ώχ> κι <Ορά Γιώργου, απ' φώναξι ου σκουτουμένους. ΑΚΟΎΟΥΝΤΙ ΚΙ ΔΥΌ ΤΦΈΚΙΑ ΚΙ Τ'ΑΛΎΧΤΗΜΑ ΤΟΥ ΣΚΛΙΟΎ ΚΙ ΟΥ ΒΡΌΝΤΟΥς ΑΠ' ΚΛΈΣΚΙ (ΕΚΥΛΊΣΘΗ) ΚΆΤ' ΑΠ' ΤΟΥ ΒΡΆΧΟΥ.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Βόμπρας = τερατώδες τι όν κάτι σα Βρυκόλακας, αλλά μικρόσωμος. Φαίνεται απο τη φράση: "γίνηκε αυτό το πεδί Βόμπρας κι έφαι ούλα τ'αδέρφια τ'" Και λέγεται, όταν απο την οικογένεια (τέκνα) που έφτειασε ένα αντρόγυνο ένα μονάχα παιδί απομένει το πιο μικρόσωμο τ'άλλα πέθαναν ή χάθηκαν κατά έναν οποιονδήποτε τρόπο.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Βρουκολάκ γινόντ οι πιθαμμέν απ τς διασκιλάν οι γάτες κι τα σκλιά. Γι αυτό φούντα πιθάν κανένας η πρώτ δλειά είνι να δέσνι τ γάτα κι σου σκλί. Αυτοίν συργιανούσι 'ςτα σκουκάκια κι κεί που είνι οι πλύστις. Αυνούς λένι όττς βρίσκνι μέσ του αλεύρ οι συγγινείς ίσαμι μπουτίλια ,στουκάρα. (πλύστες = νεροχύτες)

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Τόπος: Νομός Ευρυτανίας
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Φίλτρα αποτελεσμάτων

Φίλτρα αποτελεσμάτων

Στου Μανώλ του Γιουφύρ λένι ότ' είνι θιμίλιου μέμου ένας Αράπς με νιά γναίκα όμουρφ κι άμα έρκιτε κατβασιά σκούζ του κουρίτσ <Ιεράτ, αράπ, του γιουφύρ>

Κει τα σπίτια έχνι φείδια κι τα λενί στχιά ή θέμιλα. Κει οιτούνα όπγοιας τα σκουτώσ΄χαλάει του σπίτ.

Άμα στέκισι ικεί κουντά που χτίζνι οι κτίστες κι θέλνι να πάθς, σι θιμιλτώννι τουν ήσκιου κι ύστερα ήπου σαράντα μέρες πιθαίνς.

Όπγιος σκουτώσ του φείδ τ' σπιτιού, θα 'πιθήν άνθρωπος απού μέσ' απ' του σπίτ'.

Η Γιάνς κ' η Μάρου (Αφροδίτη) βγαίν η Ένας άπου σπερής κι ου άλλους του πουρνό

Άμα ακούγουντι μέσα ‘ς τα ρέματα τα νύχτα νταούλια, είνι νιράϊδες κι όπγοιους το ιδή πρέπ να ρίξ τρία τφέκια να φηύγνι.

Όπγοιος διαβαίν άπου ρέματα τον παίρννι τ φουνή οι νιράϊδες.

Όπγοιος κμάτι μες ‘ς τα ρέματα, τουν πατούν οι νιράϊδες.

Σι ναι μεριά ‘ς του χουργιό μ απ λένε Ξλουδγιόφρου βγάν κάθι βράδ ναι νιράϊδα μι κατνήλια ‘ς τα χέρια κι όπγιους περάς απου κει τουν κάν κι δεν μπουρεί να περπατής.

Απάνου ‘ς του λόγγου είνι ένας άμπλας κι κει λέν πως πήι νια γναίκα κι κει πο παιρνι νιρό ήρθι ναι νιράϊδα κι τς πήρι τς φουνή τς.

μουνουμιρίδα το έν Χίω Ήλιος είδος μικρού όφεις χρυσίζοντας, περί ου πιστεύεται ότι έχει δύο κεφαλάς κι είναι δηλητηριώδης.