SearchCulture.gr | Αναζητήστε τεκμήρια πολιτισμού, ιστορίας και τέχνης στο SearchCulture.gr

1 - 30 από 129 τεκμήρια

Χάρτης Πλέγμα

Ταξινόμηση

Ήταν ένας εδώ στο χωριό μας κι είχε μια καλύβα κι εζούσε μακριά, έξω στα πράματα. Τότες λοιπόν απού γύρ’ζε στη γης ο Χριστός, περνούσε από τα διάφορα σπίτια, πλούσια και φτωχά, πέρασε κι απ’ αυτουνού την καλύβα. Τους έπιασε, λέει, όπως γύριζε με τας μαθητάς και μια νεροποντή απ’ δεν είχανε και που αλλού να πάνε. Πήγε μπροστά ο Χριστός και τ’ χτύπησε την πόρτα. – Άνοιξε, ευλογημένε μ’, να μας φιλοξενήσης. Ποιος είναι; Εγώ ο Ιησούς Χριστός και οι μαθητές του. Ο γέρος άκουσε πως ήταν ο Χριστός κι άνοιξε αμέσως. Δεν του καλάρεσε όμως που είδε να μπαίν’νε, να μπαίν’νε 12 μαθητάδες κι ένας ο Χριστός 13. Μα δεν είπε τίποτα. Επεριποιήθ’κε το Χριστό και τους Αποστόλους κι όταν ετελείωσε η νύχτα, το πρωί του είπε ο Χριστός. – Ό,τι αμαρτίες και να χ’ς τώρα που περιποιήθ΄κες το Χριστό, θα σε περιποιηθή και ‘κείνος στον παράδεισο. Ευχαριστώ του λέει, αφέντη Χριστέ, ήμουνα πολύ τυχερός που ήρτες στην καλύβα μου. Περάσανε τα χρόνια, πέθανε ο γέρος, ήρθε ο άγγελος να τ’ πάρ’ την ψυχή, να τ’ πάη στον Παράδεισο. Λέει στον Άγγελο. – Θα περάσωμ’ απ’ την Κόλαση να πάρωμε και τις ψυχές απ’ τους συγγενήδες μ’. Τ’ λέει ο Άγγελος. – Εγώ έχω μονάχα για σένα τ’ν εντολή. Εκείνος τ’ λέει. – Πάρτους εσύ μαζί σ’ κι γω ξέρω τι θα πω στο Χριστό. Πήρε το σόϊ τ΄ ο φτωχός απ’ την Κόλαση κι χτύπ’σε την πόρτα της Παραδείσου. – Ποιος είναι; Εγώ ο Χωτανίτ’ς ο τάδε. – Εσύ είσι; Πέρασε μέσα. – Αμ δεν είμαι μονάχος μου! Ποιος άλλος είναι; Μερικοί συγγενείς μου. – Στάσ’ να ρωτήσουμε το Χριστό. Πάνε ρωτήσανε το Χριστό κατάλαβε κείνος σαν καρδιογνώστ’ς, είπε, ας έμπουν. Δεν ήξερε όμως πως ήταν μπουλούκι στρατός. Ολ’ οι πεθαμένοι Χωτανίτες, πως του λέει ύστερα ο Χριστός του γέρου. – Δεν είπα να φέρ’ς τόσοι πολλοί. Το παράκαμες. – Μα μήπως εγώ, λέει κείνος ήξερα πόσους είχες εσύ, Χριστέ μου!

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ο Άη Λιάς ήταν του βουνού άνθρωπος και πάντοτε στα βουνά είχε να κάμ', στις ράχες. Εμαλώσαν και με τον Άη Ν'κόλα που ήταν πρώτα μαζί κι εχώρ'σαν κι είπαν να πάη ο ένας στη θάλασσα, ο άλλος στα βουνά. Ο Άης Γιάννης είναι για τη θερμασά. Τ'ν είχαμι πουλύ άλλη φορά στο χωριό

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Και στην Παναγία την Προυσιώτισα τρύπ'σε το βουνό η Παναγία, από την Προύσα, Δεμρλί, Φανερωμένη, τρύπ'σι βουνά και πήγε στον Προυσό.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Το ’κοψαν το κεφάλι οι Τούρκοι μαζί με άλλων καπιτανέων τα κεφάλια και τα πήγανε στα Τρίκκαλα στο κονάκι του Πασά. Ένας επιτήδειος αποκλειστικής φίλος του αγίου (Όσιου Σεραφείμ), έκλεψε το κεφάλι και περνώντας από μια γέφυρα, που τη φύλαγαν οι Τούρκοι (είχε φυλάκιο) το πέταξαν στο ποτάμι. Σε λίγη απόστασι από τη γέφυρα το κεφάλι στάθηκε σε σερπί με λουριά ή καλάμια, που φκιάνουν, για να ψαρεύουν στο ποτάμι. Και το πρώτο βράδυ έδωσε φως μέχρι τον ουρανό κι έφεγγε όλον τον ουρανό. Τότε εκατάλαβαν πως είναι άγιος πραγματικός. Μέχρι τότε δεν ήξεραν. Επήγαν τότε άνθρωποι από άλλο χωριό και τ’ αγόρασαν (το πλήρωσαν σ’ εκείνον που πήγε και το πήρε από το σερπί που κατάλαβε πως είναι θαυματουργό). Και πήγαν οι χωριανοί του και τ’ αγόρασαν. Το ‘χουνε εκεί και γυρίζει το κουτί με την κεφαλή και το παίρνουν για ασθένειες και ζώα με πρόσκληση (ή και χωρίς πρόσκληση). Είναι ο πιο νέος άγιος στη περιφέρεια μας εδώ και 300 χρόνια.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Την Αγία Παρασκευή τη βρήκαν. Εκεί που είναι τώρα στο Μαρκαντωνέϊκο σπίτ', ήταν μια βατιόνα (= βάτος) μεγάλη κι εκεί έβλεπαν ένα φώς. Πριν κτισθή η εκκλησία η παλιά. Πάν και ψάχνε και βρίσκουνε ένα κονισματάκι. Κι απ' αυτό εχτίστηκε η εκκλησία. Η νέα εκκλησία γράφει έτος ιδρύσεως 1884.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ο Πατέρας του βρήκε ίσβα (=υπόγειο), που βρήκε μέσα μανάλια και εικονισματάκι ασημένιο, τον Αγ. Γεώργιο. Ήταν επίτροπος και τα 'χε φυλάξει. Επίσης δίσκια με δοντάκια γύρω.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Αγία Παρασκευή. Κεντρική ενορία του χωριού. Επί Καραϊσκάκη, ήτανε μια παλιά μικρότερη πιό πάνω, επίσης η Αγία Παρασκευή. Πέρασε από δώ ο Καραϊσκάκης ( ο Γιώργης) και τη σκέπασε. Μάζεψε ξύλα από τα σπίτια τα καμένα και κεραμίδια. (Οι Τούρκοι είχανε κάψει όλο το χωριό).

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ο Γέρο Γιαννακός, έλεγε πως στο Γεωργέϊκο το σπίτι, είν' ένα βακούφ'κο. Εκεί ήταν εκκλησάκι. Κι του εικόνισμα το βρήκανε στη σημερινη θέση, όπου έχτισαν την εκκλησία. (Εάν να πούμε, έχει προτίμησι η Παναγία).

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ο Φτωχός ο Φίλιππας στο χωράφ' απόκρευε. Ήτανι ζιβγιτής κι έσπερνε κι απόκρεψε στο χωράφι. Ήταν πολλή η δουλειά. Θα τον έπιρν' ου χ'μώνας ύστερα.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Τα Καλλικατζούρια. Είναι τα παιδιά, που σκότωσι ο Ηρώδης, 14000 και γίνονται φαντάσματα ύστερα κι έρχονται σε μάς.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Τα Καλλ'κατζούρια, καθώς έρχονται, πρέπ' να τα φ'λέψη καθένας, ένα πράμα. Κάννα παλιοτσάρουχο σε μια άκρη στο σπίτ', στην παραστιά, στο φωτογών'. Άλλοι μουλόγααν πως κάποιον πήραν και πήγαν να τον πετάξουν μέσα στην κάναλη του μύλου. Κάποιος παραώρισε κι έμεινε έξω (γιατί ο κόσμος μαζεύουντοα νωρίς στα σπίτια τους.) Τον πήραν και τον μάλαγαν να τον ρίξουν και πείλεναν. Αλλά λάλησι κόκοτας κι γλύτωσι. Άμα λαλήση κόκκοτος τράβα 'οπ'θέλ'ς δεν φοβάσι τίπουτα.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

[Τα Καλλ'κατζούρια]κατ'ράν μέσα στα λουκάνικα (που φκιάνουν απ'το χοιρινό). Πρέπ' να τα φ'λέψ' και θα γλυτώσ'. (Το παλιοτσάρουχο φτάν'). Πρωτύτερα φόραγαν λουροτσάρουχα κι απο πάνου απο τις κάλτσες έβαναν αγράβιες(η αγράβια)_ από δέρμα κατσίκας και δεν πέρναε το νερό. Εκεί που βανούμε την Αρτ'μη (ξινοτύρι ή τυρί) αργάζει το τομάρι κι απο κείνο έβγαζαν τα γουρνοτσάρουχα.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ένας μουλόγαε εδώ για το μύλο. Ου μ΄λουνάς πέρασε από την Κουφάλα κι τη βρήκι μέσα και χτινίζονταν. Νεραϊδοσφόντυλο, το βρήκε παράμερα. Μαύρο – καφένιο, μικρότερο. Κι όποιος το βρη, τόχ’ για φυλαχτικό για τα πράματα. Είχαμε ένα εδώ, μα τώρα με τη φόβγα, εκπατρισμός εξ αιτίας των συμμοριτικών γεγονότων 1944 – 48, το χάσαμι. Περίεργο το υλικό του (ούτε φίλντισι, ούτε μέταλλο, σαν μεταλλόπετρο).

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Τ'ς ν'υφ'ς το κοτρών στο Θραζίμι. “Μάρμαρο να γέν'ς κι έγινε”. Τέτοια είδα στα Θοδωριανά – Τζουμέρκα. Το λένε στ' αυτί. Το Συμπεθερ'κό κι κουκάλωσε ολόκληρο. Φαίνονται καβαλλαρέοι σε άλογα. Αν τ' αγναντέψ'ς έτσ' είναι. Τους πάγωσε το κρύο.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Άλλο οι Νεράϊδες. Αυτές βγαίν’νε σ’ αλώνια, το βράδ’ προπάντων και χορεύ’νε. Τσ’ είδανε. Τραγούδια άκουσα κι εγώ εδώ στον Τύμπανο. Ήμουνα δραγάτ’ς και τ’ άκ’σα, πολλές φορές. Πάντα βγαίν’νε σε ράχες και χορεύουνε.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Στ’ Λάμια. Βγαίνει μια γυναίκα, που αλλάζει πότε σε φωτιά, πότε σε σκυλί. Φωνάζ’ κάνει κρότο στο ρέμα. Έρχεται μέχρι απάνω.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Σι φουνάζ’ τη νύχτα (η Λάμια) μι τούνυμά σ’. Το ξέρ’ αυτήνη. Δε πρέπ’ ντίπ να κρέν’ς. Θα σι φωνάξ μίνια – δυο φορές. Τρεις, δεν αποκοτάει να πη. Έτσι γλυτών’ς.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Το βράδυ κείνο δεν ήταν φεγγάρ’ – άστρο. Άκ΄σα βοητό, όπως βογγάει κοιμάμ ενο. Κι είχε φως σαν το ηλεχτρικό. Και να φέγγη το ρέμα μια ώρα. Η Λάμια γίνεται και πράμα και άνθρωπος. Τον ντόπιο κόσμο δεν τον πειράζει, ξένους όμως ναι! και ξένα πράματα= πρόβατα. Επί Τουρκίας, μια ξένη οικογένεια νύχτωσε. Κοιμήθ’καν εκεί, και το πρωΐ, βρέθ’κε πεθαμένη μια κόρη τς. Και ξένα πράματα αν κοιμηθούν εκεί, ψοφάνε. Είχαμε τα γίδια μαζί μ’ έναν ξένο. Τα ξένα τα γίδια δεν κοιμόντανι ντίπ’. Τα δικά μ’ δεν τα πείραζι. Το βράδ’, όταν σκορπάνε τα ξένα, λένε ότι τα κυνηγά η Λάμια.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Άκουσα απ’ την Αναστάσαινα, ότ’ είναι γυναίκες και χορεύουνε. Ότι πέρασ’ ένας εκεί κι ηθέλανε να τον χαβώσ’νε (να τον πάρουνε) της άρπαξε το μαντήλι, του το ζήταε, δεν της το’ δωσε, όσο που την ανάγκασε να γίνη γυναίκα του (παραδόθ’κε). Έπειτα έτυχε να θέλ’ να χορέψ’νε. Του ζήτησ’ το μαντήλ’ της το ‘δωκε. – Δεν πα’ να χορέψ’ς, γυναίκα; - Θα πάω, αλλά θέλω να μ’ δώσ’ς το μαντήλ’. Της το ΄δωσε. Αλλά εκείνη τελειώνοντας το χορό, του ‘πε «γεια σ’» και τ’ άφησε και μωρό στο σπίτ’, χωρίς σημασία.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Από τη γέφυρα περνώντας, ρίχνουν κουλούρι ή ασήμι, για να μη τους κάμη κακό η Λάμια. Πάει Σμόκοβο, Θραψίμ’, Λακρέσ’ η ίδια Λάμια παλιότερα ιδίως. Μια φορά η Λάμια βγήκε μπροστά και σταμάτησε το συμπεθερικό. Δεν θα περάσετε, αν δε μου πήτε το τραγούδι μ’. Η νύφη το ‘ξερε. Την είχανε δασκαλέψει. Ντόπιες νύφες περνάν ελεύθερα. (α’ νόμισμα, β’, και γ’ φορά. Την πρώτη κάτι πρέπει να δώσουν). Οι ξένες δεν περνάνε καθόλου.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Έχω ακούσ’ απ’ αλλουνούς, ότι σ’ αυτό το ρέμα πάει και φωνάζει και σχηματίζεται, να πούμε, σα γίδα, σα γελάδι. Κι να γνωρίζ’ τα γίδια, άμα είναι ξένα, πάει και τα κυνηγάει. Το ίδιο και τσ’ ξένος. Ήφερις 5 πράματα στο δ’κό μ’ το κοπάδ΄. Πααίν’ κι τα κυνηγάει.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Η Λάμια σκηματίζεται σε διάφορα. Γάτα, γυναίκα, γίδα, ενώ η Νεράϊδα πάντα γυναίκα. Κι η Λάμια έχ’ σύνορο δεν προχωράει πέρ’ απ’ το ποτάμι της. Η νεράϊδα σε ύψωμα, αλώνι. Όχι σε ρέματα. Πραγματικά. Το σκυλί καταλαβαίνει, αλλά δε συνερίζεται. Δε φοβάνται. Τα πράματα προγκίζονται.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Είναι σαν αέρας η Λάμια. Καθώς σχηματίζεται γυροβολιά, σα φτερωτή Ανεμορούφουλας. Μπορεί να πάθ’ς απ’ αυτό. Άμα σι τυλίξ’ μπορεί να μουτέψης, να χάσ’ς τη φωνή σου. Πάντα να ‘χ’ς απάνου σου ή λίγο μπαρούτ’ ή ένα πατσαβούρι καμμένο (σκρούμπο). Είναι φυλαχτ’κό. Παρακάλα κι τον Θιό.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Είναι σαν αέρας η Λάμια. Καθώς σχηματίζεται γυροβολιά, σα φτερωτή. Ανεμορούφουλας. Μπορεί να πάθ’ς απ’ αυτό. Άμα σι τυλίξ μπορεί να μουτέψης, να χάσ’ς τη φωνή σου. Πάντα να χ΄ς απάνου σου ή λίγο μπαρούτ’ ή ένα πατσαβούρι καμμένο (σκρούμπο). Είναι φυλαχτ’κό. Παρακάλα κι τον θιό. (Αυτά κι για τη Λάμια και για τη Νεράϊδα).

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Πααίν’ σε μια γούρνα (η Λάμια) κι χτινίζεται. Την ηύρε η μακαρίτ’σα η μάννα μου σε μια ρίζα δέντρο κι χτινίζεται. Έφυγε η μάνα μου, πλεύρωσε, χωρίς να της κρίν’. Όμορφ’ γυναίκα, με κυσσάνες, σχηματισμέν’.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Είχα πάει στο μύλο άλεσα λοιπόν κατά τις 12 η ώρα κι έβρεχε. Ακούω στο ρέμα βρονταίς, σίδερα και πέταξε και φωτιά. Ματαπίσω βροντοκόπ΄σε το σίδερο κι έλαμψε πάλι. Ακούω πάλι τα ίδια. Περνάει ύστερα μπροστά μ’, σταμάτ’σα το πράμα. Προσδιάβηκε μπροστά μ’ σαν φωτιά, έλαμπ’ ο τόπος. Δεν έκρινα ντιπ! Προσδιάβηκε, δε με πείραξε.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Στ’ Σταμάτ’ τ’ αλώνι. (Απάν’ απ’ τα Λουτρά). Εκεί ακούγονταν το ίδιο, νταούλια, κλαρίνα, βιολιά. (Νύχτα μόνο). Κάποιος Σταμάτης είχι τ’ αλών’.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Στον Τούμπανο: Το λένε έτσι, γιατί έβγαιναν τη νύχτα Νεράϊδες και βάριγαν τα νταούλια και τα βιολιά. (ιστορ. Είχε φτιάξει καρτέρι ένα μπουλούκ’ κλέφτες κι εσκότωσαν έναν Τούρκο, που τον έλεγαν Τύμπανο). Πο δώθε είναι αμπέλια. Το βράδυ πλαγιάσαμε κι ακούμε τη νύχτα νταβούλια, βιολιά, κλαρίνα. Τι ‘ναι αυτά μάννα; Ξουθ’ ικοτύμπανα παιδί μ’, από τα Ξουθ’κά.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Στ' Ληρού. Έσφαξαν κάτι χωριανούς μας εδώ οι κλέφτες, επειδή τους πρόδωσαν στους Τούρκους. Λένε πως ακούσαν φωνές, επειδή σκούζει το αίμα.

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ο Ιούδας εκριμάστ΄κε απ’ την κουτσ’πιά γι αυτό και λέγεται και δέντρο του Ιούδα. (Όμως δεν το διώχνουμε κάνει λουλούδια).

Χρονολόγηση: 1959
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Αηδονοχώρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Φίλτρα αποτελεσμάτων

Φίλτρα αποτελεσμάτων

Και στην Παναγία την Προυσιώτισα τρύπ'σε το βουνό η Παναγία, από την Προύσα, Δεμρλί, Φανερωμένη, τρύπ'σι βουνά και πήγε στον Προυσό.

Ο Φτωχός ο Φίλιππας στο χωράφ' απόκρευε. Ήτανι ζιβγιτής κι έσπερνε κι απόκρεψε στο χωράφι. Ήταν πολλή η δουλειά. Θα τον έπιρν' ου χ'μώνας ύστερα.

Τα Καλλικατζούρια. Είναι τα παιδιά, που σκότωσι ο Ηρώδης, 14000 και γίνονται φαντάσματα ύστερα κι έρχονται σε μάς.

Στ’ Λάμια. Βγαίνει μια γυναίκα, που αλλάζει πότε σε φωτιά, πότε σε σκυλί. Φωνάζ’ κάνει κρότο στο ρέμα. Έρχεται μέχρι απάνω.

Σι φουνάζ’ τη νύχτα (η Λάμια) μι τούνυμά σ’. Το ξέρ’ αυτήνη. Δε πρέπ’ ντίπ να κρέν’ς. Θα σι φωνάξ μίνια – δυο φορές. Τρεις, δεν αποκοτάει να πη. Έτσι γλυτών’ς.

Στ’ Σταμάτ’ τ’ αλώνι. (Απάν’ απ’ τα Λουτρά). Εκεί ακούγονταν το ίδιο, νταούλια, κλαρίνα, βιολιά. (Νύχτα μόνο). Κάποιος Σταμάτης είχι τ’ αλών’.

Στ' Ληρού. Έσφαξαν κάτι χωριανούς μας εδώ οι κλέφτες, επειδή τους πρόδωσαν στους Τούρκους. Λένε πως ακούσαν φωνές, επειδή σκούζει το αίμα.

Ο Ιούδας εκριμάστ΄κε απ’ την κουτσ’πιά γι αυτό και λέγεται και δέντρο του Ιούδα. (Όμως δεν το διώχνουμε κάνει λουλούδια).