SearchCulture.gr | Λεοντάρι (Ευρώπη ▶ Ελλάδα ▶ Περιφέρεια Πελοποννήσου ▶ Νομός Αρκαδίας )

Ευρώπη ▶ Ελλάδα ▶ Περιφέρεια Πελοποννήσου ▶ Νομός Αρκαδίας
Λεοντάρι

Leontári | Λεοντάριον | Λεοντάρι, Νομός Αρκαδίας | Λεοντάρι Αρκαδίας | Leontári, Arcadia

Ανακαλύψτε 169 τεκμήρια που σχετίζονται με αυτήν την τοποθεσία

1 - 30 από 169 τεκμήρια

Χάρτης Πλέγμα

Ταξινόμηση

Τομή κατά μήκος και κάτοψη του ναού (τύπου Α1)

Τομή κατά μήκος και κάτοψη του ναού (τύπου Α1)

Τύπος τεκμηρίου: Σχέδιο
Δημιουργός: Άγνωστος δημιουργός
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία

Κίτζος Τζαβέλας και Γ. Καραϊσκάκης προς Ιωάννη Κωλέττη

Κίτζος Τζαβέλας και Γ. Καραϊσκάκης προς Ιωάννη Κωλέττη

Χρονολόγηση: 1825
Τύπος τεκμηρίου: Επιστολή
Δημιουργός: Κίτζος Τζαβέλας και Γ. Καραϊσκάκης
Αναφερόμενο πρόσωπο: Καραϊσκάκης Γεώργιος, Κωλέττης Ιωάννης, Τζαβέλας Κίτσος
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

[Γεώργιος] Καραϊσκάκης προς [Ιωάννη Κωλέττη]

[Γεώργιος] Καραϊσκάκης προς [Ιωάννη Κωλέττη]

Χρονολόγηση: 1825
Τύπος τεκμηρίου: Επιστολή
Δημιουργός: [Γεώργιος] Καραϊσκάκης
Αναφερόμενο πρόσωπο: Καραϊσκάκης Γεώργιος, Κωλέττης Ιωάννης
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Leondari

Χρονολόγηση: 1840
Τύπος τεκμηρίου: Ζωγραφικό σχέδιο / Σκίτσο
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Πατροπαράδοτος δεισιδαιμονία υφισταμένη σήμερον εν πολλοίς Αρκαδικοίς χωρίοις είναι η των σπιτοφίδων, καλουμένων. Παραδέχονται, δηλαδή ότι έκαστος οικία και πάν έν γένει κέκτηται εν ζεύγος όφεων, ως επί το πλείστον, καστανοχρόων, μήκους πλέον του μέτρου, χρησιμεύοντων δε προς άγρυπνον φύλαξιν του κτίσματος τούτον. Οσάκις δε εξέλθωσι οι όφεις ούτοι και γίνωσιν αντιπληστοί υπο τινος δεν φονεύονται θεωρούμενοι ιεροί, και διότι απ’αυτών πιστεύεται ότι εξαρτάται και η ευημερία του οίκον εκ τον οποίον κατοικούσι. Την ιερότητα ταύτην επαυξάνουσιν εις τους όφεις τους φυλάσσουντας ναούς και προ πάντων ναούς ικτισμένους εις μνήμην του αγίου Γεωργίου ο οποίος εν τη εικόνι του πάντοτε θα ακοντίζη και ένα όφιν ή δράκοντα. Οι όφεις ούτοι πιστεύεται ότι έχουσι νοημοσύνην και ότι φέρουσι πλείονας της μιάς κεφαλής, ως ούτω πιστεύεται υπο τινών δια τινά όφιν φυλάσσοντα τον ναόν του αγίου Γεωργίου εν τη περιφερεία του χωρίου Μπούρα κείμενον. Σημειωτέον δε ότι δια της λέξεως σπιτόφιδο, αποκαλούσι σήμερον και πάντα άνθρωπον ο οποίος αρέσκεται να διατρίβη το πλαίστον της ημέρας εις την οικίαν του.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Έρρηκε ριπή ο Θεός

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Κατά την 6ην Αυγούστου εκάστου έτους κατά την οποίαν εόρταζεται η Μεταμόρφωσις του Σωτηρός, πιστεύεται οτι κατά το μεσονύκτιον ότε επικρατεί ησυχία, διανοίγονται οι Ουρανοί από Ανατολών προς Δυσμάς. Δια του σχηματιζομένου δε εν τω μεταξύ χάσματος παραδίδεται οτι διακρλινονται αλόγες και λαμπρότατον φώς το οποίον φαντάζονται οτι άνωθεν του ουρανίου θόλου υπάρχει. Το φαινόμενον τούτο γίνεται αντιληπτόν μόνον εις ανθρώπους αγνούς κατά την ψυχήν και εν ενί λόγω αληθείς χριστιανούς. Καθ' ήν δε στιγμήν διανοίγονται σε ουράνοι, επιτρέπεται να εκφράση πάς αντιλαμβανόμενος το φαινόμενον, την επιθυμίαν αυτού, ήτις και αφεύκτως πληρούται. Δια τούτο πολλοί ηγρύπνουν, αλλά και σήμερον αγρυπνούσι, πιστεύοντες εις την παράδοσιν και μάλιστα κόραι. Η Ταχύτης μετά της όποιας διανοίγονται και κλείουσιν οι ούρανοι είναι τόσω μεγάλη, ώστε παραδίδεται οτι γυνή τις από της εμφανίσεως μέχρι της εξαφανίσεωςτου φαινομένου μη προλαβούσα να τελειώση όλην την λέξιν χιλιάδες, παρά μόνον τους δύο πρώτας συλλαβάς, απέκτησεν παρ' αυτά μεγάλα χείλια, όπερ αποδεικτικόν και τον ότι αφευκτώς παρέχεται εις τον 'ανθρωπον πάν το οποίον ζητεί. Επίσης πιστεέται οτι εκείνοι οι όποιοι κατά την ημέραν αυτήν καταληφθώσιν υπό πύρετου, ή οτί θα αποθάνωσι κατ' αυτό τούτο το έτος ή μετά παρέλευσιν μεγάλου χρόνου και δυσκόλως θα θεραπευθώσιν από τον πυρετόν αυτών.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Καραδόνια : Της λέξεως χρήση ως εκφοβισμού των παίδων

Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ντουρματσούκα : Ράβδος χονδρή μυθολογημένη

Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Δωδεκάημερα καλούνται αι ημέρας αι από της ημέρας κατά την οποίαν εορτάζεται η γέννησις του Χριστού, μέχρι της ημέρας κατά την οποίαν εορτάζεται η βάπτισις αυτού. Κατά τας ημέρας ταύτας, δώδεκα ούσας τον αριθμόν πιστεύεται ότι επισκέπτονται τους ανθρώπους οι δαιμόνιοι Καλλικάντζαροι. Χαρακτηριστικά τούτων : είναι ανθρωπόμορφοι, πωγωνοφόροι, εμφανίζονται πάντοτε ως στήθια, στερούνται δηλαδή κάτω άκρων είναι προγάντορες, λίαν ευκίνητοι, έχοντες την ικανότητα και την ευχέρειαν να πηδώσιν από δένδρον εις δένδρον και από στέγης εις στέγην εν καταπλησσούση ταχύτητι και εν τέλει είναι λίαν κακοποιά στοιχεία. Αι δώδεκα ημέρες κατά τας οποίας παραμένουσι μεταξύ των ανθρώπων οι καλλικάντζαροι, θεωρούνται αποφράδες και δια τούτο δεν επιτρέπεται ούτε γάμος να γίνη ούτε βάπτισις. Επίσης δεν επιτρέπεται ούτε να λούηται κανείς, ούτε να πλύνωσιν ενδύματα. Παραδίδεται δε ότι τας γυναίκας που πηγαίνουσιν εις τον ποταμόν να πλύνωσιν ενδύματα κατ’ αυτάς τας ημέρας τας καταδιώκουσι πολύ. Ούτω μαρτυρείς και μύθος τις : Όταν ποτέ γυνή τις έπλυνεν εις τον ποταμόν κατά τας ημέρας αυτάς, αίφνης είδε χορόν καλλικαντζάρων, οι οποίοι έσπευδον προς αυτήν ωργισμένοι. Ευθύς επλησίασαν, ανέτρειζαν το χαρανί (λέβητα) εντός του οποίου έβραζε το ύδωρ και έσβυσαν την πυράν, την οποίαν τα μάλιστα φοβούνται και είτα έχοντες βέβαιον το θύμα των έπιασαν χορόν και εχόρευαν από χαράν διότι θα έτρωγον την γυναίκα. Αλλά η γυνή πολύ πανούργος εξεδύθη και έσπευσεν εις τον χορόν των καλλικαντζάρων, οίτινες όταν την είδον γυμνήν ετρόμαζαν, ηπόρησαν τι δαίμων είναι αυτός και εξηκολούθησαν μεν τον χορόν, αλλά αλληλοπαρατηρούμενοι και συνενοούμενοι όπως το ταχύτερον φύγωσιν ίνα μη ο δαίμων ούτος τους βλαίζη. Εις εκάστην δε στροφήν έψαλλον : στοιχειά είμαστε, στοιχειά είδαμε τέτοιο στοιχειό δεν το είδαμε από πάνου μαύρο κι από κάτον μαύρο και ‘ς τη μέση γαργαρούλια. Μετ’ολίγας δε στροφάς εξηφανίσθησαν ταυτοχρόνως όλοι. Αν δε ποτε συμβή να υποστή τις καύμα θεωρείται τούτο λίαν κακόν και επικίνδυνον, θεωρούμενον πολλάκις και ανίατον. Το καύμα τούτο λέγεται συνήθως "βούλωμα καλλικαντζάρων". Προς τούτοις πιστεύεται ότι κατά τας νύκτας των δωδεκαημέρων αυτών συχνάκις επισκέπτονται τας οικίας των ανθρώπων και επειδή πολύ φοβούνται την πυράν της εστίας και προ πάντων τον καπνόν δια ταύτα ουρούσιν επί της πυράς και ούτω την σβύνουσιν. Δεν τολμώσιν όμως να πλησιάσωσιν εις την οικίαν εκείνην εις την οποίαν καίονται δρύινα ξύλα. Παραδίδεται δε και μύθος τις περί του φόβου των δρυίνων ξύλων του οποίου μόνον το τέλος παραθέτω: Όταν επλησίαζε να φθάση εις την οικίαν του απαλέστης τις, ο οποίος κατεδιώκετο από καλλικαντ΄ζαρους διότι είχε βουλώσει ένα εξ αυτών εις τον μύλον με εξηνόμενον κρέας εφώναξε: Βγάλτε δένδρινα δαυλιά. Οι καλλικάντζαροι άμα είδον τα δένδρινα δαυλιά ετράπησαν εις άτακτον φυγήν και τοιουτοτρόπως εσώθη ο καταδιωκόμενος. Μετά την παρέλευσιν του δωδεκαημέρου οι Καλλικάντζαροι λίαν πρωί εγείρονται κατά την ημέραν κατά την οποίαν εορτάζεται η βάπτισις του Χριχτού και αφού παραλάβωσι τα υπάρχοντα των αναχωρούσιν εκ των οικίων και των διαφόρων άλλων μερών όπου είχον κατασκηνώσει με τας οικογενείας των και μεταβαίνουσιν εις τας χώρας από τας οποίας ήλθον. Σπεύδουσι δε όσο το δυνατόν να απέλθωσι ταχύτερον διότι φοβούνται πολύ τους ιερείς, οι οποίοι, ως συμβαίνει, κατά την ημέραν εκείνην των Θεοφανείων, εξέρχονται δια να αγιάσωσι τα διάφορα μέρη και τας οικίας των ενοριτών των. Η σπουδή μετά της οποίας φεύγουσιν έννοια φόβου προς τους ιερείς, εκδηλούται και εκ των από παλαιοτάτου χρόνου διασωθέντων εν τη μνήμη των ανθρώπων ακολουθούντων στίχων : Φεύγατε να φύγουμε γιατ’ έφτασε ο Τουρλόππας με την αγιαστούρα του και με τη βρεχτούρα του μας άγιασε τον κώλο μας και την κωλοτρουπίδα μας. Χαμωλιός. Οι καλλικάντζαροι δεν φοβούνται μόνον τους ιερεύς και τα καιόμενα δρύινα ξύλα, αλλά και τον χαμωλιόν είναι δε ούτος ρίζαι ξυλώδεις είδους αγρίας ακάνθης, κατά τινας μεν, νεραγκάθι, καλουμένης, κατ’άλλους δε αγριαγγενάρας. Τας ρίζας ταύτας εξάγοντες εκ του εδάφους θέτουσιν όπισθεν της θύρας του οίκον ή καίουσι ίνα δια της οσμής αποδιώκωνται οι καλλικάντζαροι από τούτου. Τούτο δε κάμνουσι την αμέσως προηγουμένην ημέραν της του Χριστού γεννήσεως και διατηρούσι τον χαμωλιόν μέχρι της των Θεοφανείων εορτής, οπότε και φεύγουσιν οι Καλλικάντζαροι. Το ότι επιστεύετο ότι η οσμή του χαμωλιού ήτο ικανή να διώξη τους κακούς τούτους δαίμονας μαρτυρούσιν οι δυο πρώτοι στίχοι ενός σχετικού ποιήματος, τους οποίους κατώρθωσε να διατηρήση εν τη μνήμη αυτής η υπερνηκοντούτις Χρυσάνθη Δ. Τσίριμπα: Χαμωλιός μυρίζει εδώ να χαθή τέτοιο χωριό! Την στάχτην την δωδεκαημερα από την πυράν, δεν την χρησιμοποιούσιν εις πλύσιν των ενδυμάτών, διότι οι ενδυόμενοι κατόπιν τα ενδύματα αυτά θα αποκτήσωσι καλλικαντζαρότζειρες ή διαβολότζειρες κοινώς λεγόμενες, επειδή την στάχτην αυτήν ουρούσιν, ως ελέχθη προηγουμένως, οι καλλικάντζαροι.

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Λυσσομανάς, καλλιακούδα; Τι λόγα κάνεις έτσι; Τριδώνες έχεις ή δαιμονόψειρες;

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Κάνεις λάβεις κοιλία μη σε πονέση

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Τόκανες καρίκι το σπίτι μου

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Τα κακά σιγουρεμένα, τα σκυλιά τα τρώνε

Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Τα κακά σιγουρεμένα, τα σκυλιά τα τρώνε

Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Όποιος περπατεί μυρίζει κι΄όποιος κάθεται βρωμάει

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Κάθε πράγμα στον καιρό του, κι' ο κολιός τον Αύγουστο

Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Έχει εφτά παπάδων γνώση

Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Τα γέλια χάνουν την τιμή, τα μέτουρα την γνώσι

Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Έρρηξε Ιορδάνη 'ς το κρασί

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Εύρες το δεν εύρες το βρες το και καβάλλα το

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Σ' τα δέκα πέντε μάλαμα 'ς τα είκοσι ασήμι 'ς τα εικοσ' επτά κ' εικοσ' οχτώ χάλκωμα και μπακίρι

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Κάλλια λάχανα με ρήνη πέρι ζάχαρη με γκρίνια

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Όλα τα γουρούνια μια μούρη έχουνε

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Κώλο δέρνεις κώλο αφήνεις πάλι κωλαρέτσικος είναι

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Τα γέλια χάνουν την τιμή τα μέτουρα την γνώση το τσίμπημα το φίλημα είναι μισό γαμήσι

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Το Γιάννη δεν το θέλουμε, τα λιλιά τα θέλουμε

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Το πλήρωσα το κερί της εκκλησίας

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Σάμπως θα το πληρώσης το κερί της εκκλησιάς

Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Μαζεύει τα σκλιά

Χρονολόγηση: 1918
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Τσίριμπας, Δημήτριος Α.
Τόπος: Λεοντάρι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών