SearchCulture.gr | Καπλάνι (Ευρώπη ▶ Ελλάδα ▶ Περιφέρεια Πελοποννήσου ▶ Νομός Μεσσηνίας )

1 - 30 από 30 τεκμήρια

Χάρτης Πλέγμα

Ταξινόμηση

Θολωτός τάφος στο Καπλάνι

Χρονολόγηση: 1600 - 1000 π.Χ.
Ιστορική περίοδος: Υστεροελλαδική περίοδος
Τύπος τεκμηρίου: Αρχαιολογικός χώρος
Δημιουργός: Άγνωστος Δημιουργός, Unknown creator
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Εφορεία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας

Η κυρούλα μου ήταν 10 – 11 χρονώνε και ήτονε δυό Τούρκοι αγάδες και είχαν τσιφλίκι στου Γρίζι. Εκεί είχανε λιοτριβειό οι Τούρκοι και μιάν μέραν είχε πάρει ο Τούρκος εργάτες χριστιανούς από δώ και δουλεύανε. Το βράδυ εσκολάσανε οι εργάτες και λένε του Τούρκου αγά “ Αγά μου, αύριο είναι του Αγίου Σπυριδώνου, είναι γιορτή, δεν δουλεύουνε”. Τους λέει ο αγάς “Τι σπυρίδα και σφυρίδια είναι αυτά που μου λέτε; Να ζεύχτε. _Αφού το πιμένεις, αγά μου, και το θέλεις, να δουλέψουμε, αλλά είναι κακό”. Βάνουν την άλλη μέρα να δουλέψουνε, μόλις έζεψαν τ' άλογο και άρχισε και γύριζε το λιθάρι, ξεκεντρίζει το λιθάρι, βγαίνει από τη σειρά του και πέφτε κάτου από πάνου από τη γειριά και μόλις έπεσε κάτω τι κάνει το λιθάρι; Αρχίζει να γυρίζη βόλτα μες στο λιοτριβειό από πιθάρι σε πιθάρι που τάκαμε συντιρίμι ούλα και χύθηκε το λάδι και ύστερα άνοιξε μια τρύπα στον τοίχο και βγήκε από το λοτριβειό και πήγε πέρα κι έπεσε εκατό βήματα μακρυάν. Κατόπι ήρθε κι' ο αγάς. Τηράει, τι να ιδή; εκεί μέσα; Όλο το λιοτριβειό γεμάτο λάδια. “Δε στα είπαμε αγά μου; οτι δεν έπρεπε να δουλέψωμε;” Λοιπόν εγύρσε ο χρόνος , άνοιξε το λιοτριβειό πάλι. Όταν εζύγωνε ο καιρός, τους λέει ο Τούρκος : “Πότε έρχεται εκέινος ο Σπυρίδας, ο σφυρίδας; - Θα σου πούμε, αγά μου.” Όταν εζύγωνε ο καιρός, του λένε : “Αύριο είναι. - Ε, να μη δουλέυτε, ρε”

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Στην Παναγιά στο Παλιοχώρι είναι ένα δέντρο μεγάλο που το λένε “Ψηλό κλαρί”. Αυτό το ψηλό κλαρί ήτονε τόσο μεγάλο, που τέσσεροι δεν το αγκαλιάζανε. Τώρα κάποιος έβανε φωτιά και τόκαψε. Εκεί είναι στέρνες με φλουριά που τα βρήκε ο Τορολόπουκος από τη Μοθώνη. Σ' αυτό το μέρος λένε που βαστάει. Βλέπουν μια νεκρόκασα με τα κεριά αναμμένα γύρω – γύρω και περπατάει μοναχή της. Ακούνε και τις ψαλμουδίες.

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Στην Παναγία , στο Παλιοχώρι είναι ένα κλαρ’ι μεγάλο (άγριο δένδρο) και το λένε ‘’Ψηλό κλαρί’’. Εκεί είναι στέρνες με φλουριά κατ’ τα βρήκε ο Τορολόπουλος από τη Μοθώνη.Είχε το Κίλιαρη μαζί του καο το Σπύρο το Μολατσώτη. Εκεί κοντά είναι και δύο χοντρολιές και τις είχανε για σημάδι και τα βρήκανε τα φλουριά

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Κάτω στις ελίτσες βγαίνει ένα λιάρο βώδι και μουκανίζει.

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Εκεί κάτω στο ποτάμι, στον Κάσσαρη είναι ένα μέρος όπου πνίγηκε ο γιατρός ο Τερζάκης και αυτό το μέρος βαστάει. Η θεία μου η Κωστολιού είχε μια δυχατέρα και πήρε μια μέρα τα ρούχα και κατέβηκε στο ποτάμι να πλύνη. Πέρασε απο το μέρος που πνίγηκε ο γιατρός και τον είδε με την ομπρέλλα του. Γύρισε πίσω κακώς έχοντα και σε τρείς μέρες πέθανε.

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Στο Παλιοχώρι μέσα βγαίνει ένας φουστανελλάς κοντακιανός και μαυρειδερός με το φεσάκι του και πηδάει ανάμεσα στα χαλάσματα. Όσοι τον είδαν μουγκάθηκαν για καιρό.

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Στο πηγάδι, του Παλιοχωριού, εκεί ήτονε μια λυγιά, μεγάλη, δέντρο. Εκεί έβγαινε μια γυναίκα Λάμνια κι έγνεθε. Την είχε ιδωμένη μια θεία μου.

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Κάποια φορά κατέβαινε ο μπάρμπα Γιώργης ο Τσόκας με τον μπάρμπα Κωσταντή τον Κωστονιά, πηγαίνανε πέρα στις Μπαμπακιές. Κατεβήκανε και βρήκανε τις νυφάδες τους, τη θυγατέρα του ο μπαρμπαΓιώργης. Τους έδώκανε κρασί, μεζέ, γυρίσανε να φύγουνε. Τους ξεβγάνενε ως παραπέρα οι γυναίκες και πήγανε πίσω σπίτι τους. Καννιά βολά που φτάσανε στο Κακοσκάλι, τηράει ο Κωστονιάς τιςε βλέπει πάλι επάνω από το ρέμμα. «Μώρ’ από που κόψανε φτούνες και μας εβγήκανε μπροστά; Απόρησε ο Κωστολιάς. Εκείνες δεν τους πλησιάζανε παρά τραβάγανε ίσα. Μπροστά εκείνες, πίσω ο μπάρμπα- Γιώργης, ώσπου τόνε ξεχωρίσανε από τον Κωστολιά και τόνε πήρανε και τον κολλήσανε στον τοίχο. Του κάμανε πια τη βουή του και τον αφήκανε και πήγε στο χωριό και πήρε τη θειά Γιώργαινα με τα γιαταγάνια του κυνηγού. Του τάχανε παρμένα τα μυαλά του του ανθρώπου οι ξωτερικές κι έκανε καιρό ναρθή στα σύγκαλά του.

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Όταν σηκώνεται σαβούρα, στη στροφή του καιρού, περνάνε οι ανεράϊδες και τους λένε: «Ώρα καλή, ώρα καλή, πέστε έξω.»

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Πέρσυ που περνάγανο η Καλαντζολιού και η άλλη η Πανάγαινα το ρέμμα, - η Πανάγαινα είχε και το παιδί στην αγκαλιά – ακούνε ένα κακό, κατί νηχούς, κάτι τραγούδια, σφυρίχτρες, λαγούτα, σαν να ήτονε σαράντα νοματαίοι. Και να μην γλέπουνε τίποτα, ώσπου βγήκανε από το ρέμμα και πάψανε. Πέρσυ πάλε που πάντρεξε ο Σαραντόπ΄λος το παιδί του και πήγε να περάση το ρέμμα ως τη μάντρα εκεί του Λάζαρου τον πήραν τα νεραϊδικά με τα λαγούτα. Η Νίκαινα η Σαρδέλαινα που πέρναγε εκεί κατά τη Λαμπρή με κάτι άλλες γυναίκες τους βρήκε ένας μπουχός και ακούγανε γκράμα – γκράμα μια μπιντόνα (τενεκέ του πετρελαίου) αλλά μπιντόνα δεν ύπαρχε, μόνο ο μπουχός. Εκεί που κοντεύανε να βγούνε, ακούνε κι ένα ντουφέκι: Μπάμ! Τη μπιντόνα δεν την άκουγε η Σαρδέλλαινα μα το ντουφέκι ιτό άκουσε και τη λάμψη την είδε.

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Η χελώνα ήτονε πουλί κι'είχε φτερά και της βουλήθηκε να πετάξη ψηλά και να φτάση πάνω απ'το Θεό και τότες ο Θεός την καταράστηκε να σούρνεται στης γής και ούτε το κεφάλι της να μη μπορή να σηκώση.

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Τα παλιά χρόνια ήτανε σβερδάκια και καβαλλάγανε τα πρόβατα και ψοφάγανε. Μούλεγε μια θειά μου πως ο πατέρας της είχε 18 προβατίνες και γεββήσανε και κάμανε 18 θηλυκά ούλες. Ένα βράδυ τάβαλε τ'αρνιά με τις μαννάδες τους στο γαλαράκι κι έφυγε. Πάει το πρωί και τις βρίσκει ψόφιες και τις 18 και είπανε που τις μαγάρισε το σμερδάκι και γι αυτό ψοφήσανε.

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Άλλη να βολά ο ίδιος ο μπάρμπα Γιώργης ο Τσόκας ερχότανε από τα Γρεβιτσά. Νύχτα, σκοτάδι. Εκεί κάτω από το Ζιζάνι βλέπει δυο να κατεβαίνουνε. «Ώρα καλή, πατριώτες, κατά που; - Κατά του Καπλάνι, του λένε. – Έ, κι εγώ στο Καπλάνι πάω, πάμε μαζί. Τραβάγανε, εκείνοι μπροστά, αυτός πιο πίσω. Μ’ αντί να τραβάνε τον ίσο δρόμο τραβάγανε κατά το γκρεμό να τόνε σκοτώσουνε τον άνθρωπο. Κάποια βολά το κατάλαβε που δεν τονε πάνε καλά και κοντοκράτησε τ’ άλογο κι άναψε τσιγάρο. Ευτύς που άναψε τσιγάρο, χαθήκανε οι αποκορωμένοι από μπροστά του, ειδεμή θα τόνε γκρεμίζανε στον Κάσσαρη.

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Στα 28 στο τέλος της Επαναστάσεως ήταν ο Γεναίος Κολοκοτρώνης και ο Μπραίμης τους πήρε απόκοντα και τους πήγε από τη Μοθώνη ως τα Καλάβρυτα. Εκεί όταν φθάσανε ήταν 14 Αυγούστου, παραμονή της Παναγίας. Εκεί έσφαξαν δυό στερφογελάδες από το μοναστήρι και μοίρασαν το κρέας στους στρατιώτες για να λαμπρέψουν. Ήταν ένας δικός μας από το Γρίζι κοντά, ένας Μουνταζούρης και τα παράσταινε. Έκανε κρύο ο καιρός, και όπως λέει η παροιμία, από Μαρτιού πουκάμισο κι απ’ Αύγουστο σεγκούνα. Είχαν κατασκηνώσει στον κάμπο κι ο καπετάνιος ήταν αυστηρός, δεν τους άφηνε να ριζώξουν. Κάποιος από τους πολλούς τόλμησε και του λέει: Καπετάνιο, αν είναι δυνατό να τραβηχτούνε οι άντρες στο ρίζωμα για ν’απαγγιάξουν. Εφωτισε ο Θεός την ημέρα, εψήσαν το κρέας, το φάγανε, περμέναν να βαρέση δύναξη, δε βάρεσε. Ο εχθρός περμενόταν να φανή κατά την Πάτρα. Κατά τις δέκα βάρεσε η σάλπιγκα και μαζευτήκανε. Τότες ήρθε ο καπετάνιος και ανέβη στο λοφίσκο και τους είπε πολλά πράγματα. Τρείς ωρες σχεδόν τους μιλούσε, ούτε ο πατέρας στα παιδιά δεν θα τα ορμήνευε έτσι. Τους είπε, έφυγε ο Αγαρηνός, να γυρίσουτε στα σπίια σας, να πάτε στις γυναίκες σας, στα παιδιά σας, τώρα να μην πειράζουτε ο ένας του λουνού το πράμα και να ζήσουτε σαν αδέρφια. Έτσι διασκορπίστηκαν.

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ήταν τρείς αγάδες ζορμπάδες, καλοί άνθρωποι, οι Μαμουταίοι, από το Βασιλίσσι και είχαν σηκωθή στο κλαρί και πείραξαν τους χριστιανούς. Είχαν μαζί τους κι ένα χριστιανό, τον Κουτσαιμάνη από του Βασιλίτσι. Μια μέρα πήγαν στην Κορώνη και πήραν ένα κομμάτι κρέας και πήγαν στην Τζαφέρογλη, σε τίνος το σπίτι δε θυμάμαι. Ο σκοπός τους ήταν να φάνε το κρέας και να προσβάλουν το κορίτσι του σπιτιού. Τόδωσαν το κρέας στο σπίτι, το μαγέρεψε η νοικοκυρά, ήπιαν το κρασί και ζήταγαν να τους φέρη ο νοικοκύρης το κορίτσι για να τους περνάη. Αυτοί του είπανε πως το κορίτσι έλλειπε μακρυά. Στο τέλος φύγανε. Μα όταν ήθελαν να φύγουνε, πήρανε τα ρούχα που είχε το κορίτσι, κάτι λιγοστά προικιά και όπως είχε λάδι το σπίτι, επιάσαν ένα- ένα φόρεμα και το λαδίζανε. Το πρωί σα φώτισε πήρε ο γονής τα ρούχα και τα πήγε στο Μπέη της Κορώνης, Ισά-μπασα τον λέγαν. Όποιος πήγαινε στο Μπέη εύρισκε τρείς πορτιέρηδες και φυλάγανε. Αυτού του επιτρέψανε και μπήκε. Τα ρούχα τα είχε αφήσει έξω στην πόρτα το του σπιτιού. Όταν ήθελε να πάνε μέσα, ήθελε να κάμουν τρείς μετάνοιες μπροστά στο Μπέη, να τον προσκυνήσουν και να πιάσουν να φιλήσουν το μενίσι του,. Όταν τον είδε τον πατέρα, κατάλαβε πως πήγε παραπονούμενος. Του λέει : Τι θέλεις; - Αυτό το κακό μούκαμαν οι τρείς αγάδες, ο δείνας, ο δείνας και ο δείνας και ο Κουτσαιμάνης. Του λέει, αν ήταν δυνατό να τάβλεπα τα ρούχα. Του λέει, εδώ τα ‘χω. –Φέρτα μέσα. Πήγε τάφερε μπροστά του. Τότε έστειλε ο μπέης τους ζειμπέκηδες, τους κλητήρες να τους καλέσουνε. Είχε μια στάνη από γίδια μεγάλη ο Κουτσαιμάνης στο Βασιλίτσι και τα πήραν οι Τούρκοι όλα και τα κλείσαν στο Κάστρο της Κορώνης και τα φάγανε. Ο Κουτσαιμάνης, που του πήραν τα γίδια, σηκώθηκε και πήγε στον Πασά στην Τρίπολη, αλλά όταν πήγε στην Τρίπολι, τα χαρτιά από το Μπέη είχαν πάεει μπροστά. Τα είχε στείλει ο μπέης της Κορώνης. Έβγαλε ο Πασάς τα φιρμάνια και του τα έδωσε στα χέρια του ίδιου του Κουτσαιμάνη να τα φέρη στην Κορώνη. Αυτός, αν ήξερε γράμματα, θα τα διάβαζε και θα γλύτωνε. Μα ήπαν αγράμματος ο μαύρος. Όταν ήρθε πίσω στην Κορώνη πήγε στο μπέη. Του λένε οι φυλάκοι : Ποιος είσαι; Είμαι ο Κουτσαιμάνης. –Θα σε κρεμάση, κακομοίρη ! Τώρα να πάω μέσα και να ιδήτε’’. (Δεν ήξερε εκείνος και νόμιζε πως το φιρμάνι ήταν για καλό του.)Μόλις πήγε μέσα, διέταξε ο μπέης και τον κρέμασαν όξω από την πόρτα του Κάστρου και τον αφήκαν κρεμαστόν ώσπου σάπηκε ο λαιμός του κι έπεσε το κορμί του. Οι Μαμουταίοι επέρασαν στη Μεθώνη, γιατί τότες όταν περνάγανε άλλο δήμο δεν είχε το δικαίωμα να τους συλλήψη ο μπέης. Λίγον καιρό κι έπειτα, έλεγαν οι άλλοι Τούρκοι στο μπέη : Αυτά που κάνουμε με τους χριστιανούς θα μας κηρύξουν επανάσταση, και θα μας χρειαστούν οι παλληκαράδες, παρά να τους χαρίσης την ποινή τω Μαμουταίων και να ξανάρθουν. Τους άκουσε ο μπέης και τους χάρισε την ποινή και τους ώρισε να πάν να τον προσκυνήσουν, αλλά να τα βγάλλουν τα’άρματα. Αυτοί όμως δεν τάβγαλαν. Πηγαίνοντας στο μπέη, τους λέει ο πορτιέρης : ‘’Δεν τα δέχεται ο μπεής τα’άρματα. Εμείς δεν τα βγάνουμε, του λένε. Σαν παρουσιάστηκαν μπροστά του με τα’άρματα, διάταξε να τους πιάσουν. Αυτοί φύγανε και διέταξε να τους κυνηγήσουν και τους κιβουριάσουν, τους πέταγε η λάκκα όξω, δεν τους δεχότανε η γής. (Πρβλ. Και σχετικήν αφήγησιν εν χφ. 1159Δ, σελ, 6)

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ήταν εδώ ένας Τούρκος και λεγότανε Σουμάνης. Βρήκε μια γυναίκα ντόπια που δεν είχε παιδιά και πήγαινε ταχτικά. Μια βραδυά ήρθε που ο άντρας της έλειπε στο μύλο. Τη νύχτα ήρθε ο άντρας της έλειπε στο μύλο. Τη νύχτα ήρθε ο άντρας της από το μύλο, τόνε βλέπει και κοιμότανε. ‘’Τι είναι φτούνος εδώ χάμου; Της λέει. Τι να του πή αυτή η κακομοίρα του τα φανέρωσε. Παίρνει το τσεκούρι, του δίνει μια στον κάραβο, στο κεφάλι και τον άνοιξε στη μέση, που τα αίματα και τα μυαλά του τιναχτήκανε στον τοίχο. Να πάτε να τηράχτε το αίμα φαίνεται ακόμη. Εκείνος, όχι να φτιάση μια γούβα να τον χώση πρά πήγε σ’ένα βράχο στο Μελίσσι, σαράντα οργυιές βάθος και τον έρριξε κάτω. Τον αναζήτησαν οι Τούρκοι δώθε, κείθε, μλαθανε που ερχόταν σ’εκείνο το σπίτι. Αυτός (ο Σουμάνης) εμύρισε και βρώμαγε στο λόγγο. Πήγανε οι Τούρκοι, βρήκανε το κορμί του. Ο φονιάς φυγοδίκαε. Μια ημέρα, σαν τώρα που αλωνίζουμε ήσθε στο Γριζόκαμπο π’αλωνίζανε Χριστιανοί κι ήτανε ένας Αράπης και μέτραγε τα γεννήμματα. Εκείνος ο κακομοίρης κυνηγημένος και αποσταμένος καθώς ήτονε, εδιάη στον ήλιο κι έπεσε τα’απίστομα. Είχε ο αράπης κάποιονε δικόν του, του κάνει νόημα, ετούτος είναι ο φίλος. Πήγαν και τον πλακώσανε, τόνε ζουπίσανε, τόνε δέσανε και τον πήγαν στη Μοθώνη που ήτονε Τουρκιά πολλή. Η μητέρα του Τούρκου εκείνου που είχε σκοτωμένον , λέει : ‘’Σφάχτε τον, και να βγάλουνε τα σκιώτια του να τα ψήσουνε να τα φάη’’. Του κόψανε τη μύτη, τα’αυτιά, τόνε σούρνανε στο παζάρι ώσπου στο τέλος τον λυπήθηκε ένας Αρβανίτης και τόνε πλησίασε. Είχε μπιστόλι στη μέση, τραβάει το μπιστόλι τον παίρνει η σφαίρα και παράδωκε το πνεύμα.

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Αποστολή εις Κορώνην και Μεθώνην (12 Ιουλίου - 23 Αυγούστου 1939)

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Ημερολόγιο/Σημειωματάριο
Δημιουργός: Ταρσούλη , Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Όταν σωθή το σκοινί του σ' αρπάχνη

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ποιός περιμένει να φάη, ποτές του δεν πειναει

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Κι ου πολλοί θέλουν πολλά κι' ο μοναχός απ' ούλα

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Που πηδάει μοναχός του κανείς δεν τον βοηθάει

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Από Μαρτιού πουκάμισο κι' απ' Αύγουστο σεγκούνα

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Το μάτι ραϊζη την πέτρα

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Η προβατίνα σα θέλει να φάη ξύλο τρίβεται στου τσοπάνη το ραβδί

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Όσο ο νους μου στο χωράφι, τόσο να βρεθούν τα βώιδια

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ζήσε, μαύρε μου, να φας τριφύλλια

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Κάλλιο η μαμά μου παρά η μάννα μου

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Καθένας τη γλώσσα του την ορίζει κι όπως θέλει τη γυρίζει

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Κι ο μεγάλος γάμος κούρταλα, κι ο μικρός γάμος κούρταλα

Χρονολόγηση: 1939
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Ταρσούλη, Γεωργία
Τόπος: Καπλάνι
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Καπλάνι

Ανακαλύψτε 30 τεκμήρια που σχετίζονται με αυτήν την τοποθεσία

Φίλτρα αποτελεσμάτων

Φίλτρα αποτελεσμάτων

Θολωτός τάφος στο Καπλάνι

Κάτω στις ελίτσες βγαίνει ένα λιάρο βώδι και μουκανίζει.

Στο Παλιοχώρι μέσα βγαίνει ένας φουστανελλάς κοντακιανός και μαυρειδερός με το φεσάκι του και πηδάει ανάμεσα στα χαλάσματα. Όσοι τον είδαν μουγκάθηκαν για καιρό.

Στο πηγάδι, του Παλιοχωριού, εκεί ήτονε μια λυγιά, μεγάλη, δέντρο. Εκεί έβγαινε μια γυναίκα Λάμνια κι έγνεθε. Την είχε ιδωμένη μια θεία μου.

Όταν σηκώνεται σαβούρα, στη στροφή του καιρού, περνάνε οι ανεράϊδες και τους λένε: «Ώρα καλή, ώρα καλή, πέστε έξω.»

Αποστολή εις Κορώνην και Μεθώνην (12 Ιουλίου - 23 Αυγούστου 1939)

Όταν σωθή το σκοινί του σ' αρπάχνη

Ποιός περιμένει να φάη, ποτές του δεν πειναει

Κι ου πολλοί θέλουν πολλά κι' ο μοναχός απ' ούλα

Που πηδάει μοναχός του κανείς δεν τον βοηθάει

Από Μαρτιού πουκάμισο κι' απ' Αύγουστο σεγκούνα

Το μάτι ραϊζη την πέτρα

Η προβατίνα σα θέλει να φάη ξύλο τρίβεται στου τσοπάνη το ραβδί

Όσο ο νους μου στο χωράφι, τόσο να βρεθούν τα βώιδια

Ζήσε, μαύρε μου, να φας τριφύλλια

Κάλλιο η μαμά μου παρά η μάννα μου

Καθένας τη γλώσσα του την ορίζει κι όπως θέλει τη γυρίζει

Κι ο μεγάλος γάμος κούρταλα, κι ο μικρός γάμος κούρταλα