SearchCulture.gr | Ερεικούσσα (Ευρώπη ▶ Ελλάδα ▶ Περιφέρεια Ιονίων Νήσων ▶ Νομός Κέρκυρας ▶ Νήσος Ερείκουσσα )

1 - 30 από 86 τεκμήρια

Χάρτης Πλέγμα

Ταξινόμηση

Ο Άγιος Κοσμάς (ο Αιτωλός) είχε βγή στο ξάγναντο, εκεί στου Λουγαρά (βουνά της Αλβανίας) κι εκοίταζε τα τρία νησιά μας. Είπε τότε : “Τα νησιά αυτά ευλογημένα να είναι, γιατί θα γλιτώση πολύς κόσμος”. (Είχε πει και στον Αλή Πασά πως θα πάη με κόκκινα γένεια στην Κωνσταντινούπολη και βγήκε αληθινός. Ματωμένο, σκοτωμένο το κεφάλι του. Είχε δώσει εντολή στη μητέρα του ο Αλής να περιποιείται τον Άγιο Κοσμά, κάθε που περνούσε από το Τεπελένι. Το παιδί τσ' αδελφής του εσκότωσε τον Αλή – Πασά

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Εσείς την πάθετε σαν το Γιάννη το Μπουγά και τον Αρώνη!

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Εσείς την πάθετε σαν το Μπουγά και το βγέρο

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Εσείς την πάθετε σαν το Μπούγα και τον Αρώνη!

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Πριν έρθουν στα νησιά μας οι Οθωνιώτες (και πρίν πάνε και στους Οθωνούς οι Παξίνοι κ.λ.π.) θα ήταν εδώ τσομπαναραίοι με καλύβες. Κούτσηδες – υπάρχει και τοποθεσία στου Κούτση και στον Μωραγιάννη (Ιμπραήμ;). Τους έδιωξε ο Γάλλος πριν από τον Άγγλο (1790;) Έχει εδώ φρούρια παλαιά, στον Άη Νικόλα και στο Κάτεργο. Απάνου στο Κάτεργο, έχει τοποθεσία στη Μπαντιέςα, όπου εβάνανε τη σημαία. Έχει τρύπες εκεί. Από το Κάτεργο, εβάνανε κατάδικους ή ντόπιους κι εκόβανε πέτρα, που την κουβαλούσανε στην Κέρκυρα. Εκεί εκάμανε το νέο φρούριο. (Λίγο πιο χαμπ'λά έχουνε σταυρό πέτρινο με ονόματα. Επνίγηκανε τότες 9 νομάτοι (το 1888) που ερχόντανε από τους Οθώνους με το δήμαρχο Διαποντίων, Χρίστο Ορφανό.)Τον Άη Νικόλα τον έχτισαν δυό αδελφοί Κατέχηδες Κέκοι. “Εβγήκανε ζητιάνο” μέχρι Αλή Πασά. Είχε κάψει την παλιότερη εκκλησία ο Γάλλος με τα κανόνια (γιατί είχε κάστρο). Ο Αλής Πασάς έδωκε στους Ρουξιώτες 5 μετζήτια και χαρτί (άδεια) να γυρίσουνε σε όλη την Αλβανία. Τον Άη Νικόλα τον έχτισανε εκεί, γιατί εβρήκανε την εικόνα του εκεί που λατρεύανε (οργώνανε).

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Μέσα στο καράβι είχαμε πάντα τα τρία φυλαχτά τουν αγίωνε, τσι μέτρες. Ένα από τον Άγιο Σπυρίδωνα, ένα από τον Άγιο Γεράσιμο κι ένα από τον Άγιο Διονύση. Λοιπόν είμαστε με φορτίο καλαμπόκι. Η αυλώνα είναι κόρφος, όπου έρχεται το κύμα από 6 μίλλια και γένεται πυκνό. Είχαμε δυο άγκουρες στη θάλασσα κι όμως η μεγάλη φουρτούνα μας έκοψε την άγκυρα τη δεξιά. Λοιπόν τότε ρττίξαμε το σκοινί, τη γούμενα, κι άλλο δεν είχαμε, παρά να περιμένουμε βοήθεια από το Θεό. Λέω στο ναύτη μου. Να πας κάτου στο στην κάμαρα, να ξεκρεμάσης τα τρία φυλαχτά τουν αγίωνε. Έτρεξε αμέσως ο ναύτης, ο Χάρης (ένα νέο παιδί) κι εξεκρέμασε τα τρία φυλαχτά κι όπως του μολόησε έπειτα, είδε κείνη την ώρα ένα καλόγερο, που εστεκόντουνε όρθιος. (Θα ‘τανε ένας από τους αγίους). Μου έφερε τα φυλαχτά απάνου, και μου λέει : - Πάρ’ τα! Εγώ ταέδεσα απάνου στη γούμενα. Βοήθα, Θεέ μου! Είπα. Και, ω του θαύματος δεν επέρασαν δέκα λεπτά εκόπηκε ο αέρας. Τότες μου είπε το παιδι : - Καπιτάνιο, είδα ένα καλόγερο, εκεί που ξεκρεμούσα τσι μέτρες! – Εκατάλαβα. Και σιγά σιγά έγινε άκρα γαλήνη .

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ο Άγιος Συμεών εφανερώθηκε σαν καλόγηρος στην Κέρκυρα. Ήταν ένα πλοίο Σέρβικο εκεί. Τους λέει – Με παίρνετε κι εμένα; Τι να σε κάμουμε; Του λέει ο καπετάνιος. Είμαστε φορτωμένοι και θα 'χουμε και φουρτούνα. Τέλος με τα πολλά τον πήρανε. “Γένε έτοιμος, να σε πάρω!” Εμπήκε ο καλόγερος μέσα, το τραμπάκουλο εσαλπάρησε κι εφύγανε. Ο καλόγηρος έπεσε κι εκοιμότουνε. Έκαμε το σταυρό του κι εκοιμήθηκε. Ώσπου να ξυπνήση και να ξημερώση, το καράβι έφτασε κιόλας στη Τζάρα – Νάβα (της Σερβίας) 300 μίλλια θαλασσινά. Τον καιρό π' ασκώνετ' ο καπιτάνιος και βλέπει το λιμάνι, λέει : Μωρέ πότα κι όλας εφτάσαμε! Κι ώσπου να το πή, ο καλόγηρος εχάθηκε. Αυτός είναι ο άγιος 'πο 'χουνε στη Τζάρα. Επέθανε εκεί κι είναι τα λειψανά του. Η Τζάρα είναι της Δαλματίας. “Σαν Συμεών” λογίζεται στην Ιταλική. Την είχε πάρει η Αυστρία και τώρα την έσχουνε οι Σέρβοι. Εκεί είχανε και σχολή για παπάδες.

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

‘Ένα βράδυ, τότες που ήμουν παιδί, επήγαινα με φεγγάρι μόνος μου. Καθώς έφτανα στο σπίτι μου, βλέπω πάνω σ’ ένα φρυδάκι τη μητέρα μου. – Τι με περιμένεις, μάννα; Δε φοβάμαι. Της το ξαναλέω, εκείνη δε μιλούσε. Εκατάλαβα στο τέλος πως ήτανε φάντασμα.

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ήλεγε η μάννα μου, ότι ήτανε με άλλες μια φορά στα πρόβατα, εδώ στον Ασμίλακα, κι είγδανε σα δυό γνεφάκια που πέσανε στα χωράφια κι ύστερα γινήκανε δυο καλές κοπέλες που εχορεύανε.

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ήτανε ένα παιδί, 18 -19 χρονών, Παντελέλας. Το βράδυ τον εχάνανε από το σπίτι. Επήαινε η μάννα του κι ο πατέρας του να δούνε αν εκοιμότουνε, τόνε χάνανε. Στην τρίτη βραδυά τον επαρακολουθήσανε. Είδανε που επήαινε σε κάτι χωράφια κι εύρισκε μια παρέα από 4 κορίτσια κι εχορεύανε. Δεν του μιλήσανε. Τον αφήσανε και ξαναγύρισε σπίτι του, αλλά την άλλη βραδυά τον επεριορίσανε. Του φυλάανε βάρδιες η μάννα του κι ο πατέρας του. Εκείνος στο τέλος τους παρακαλούσε. – Γιατί δε μ’ αφήνετε να πάω κι εγώ στ’ αλώνια, να χαρώ τα νιάτα μου! Τίποτα αυτοί! Την τρίτη βραδυά (που τον είχανε περιορισμένονε) πήε το κορίτσι που τον αγαπούσε και του χτύπαε την πόρτα. – Γιώργη! Γιώργη! Μ’ απαράτησες! (οι άλλοι δεν ακούανε τίποτα από τη φωνή αυτή). – Δε μπορώ, λέει; Μ’ έχουνε δεμένονε! Έ, τότε, του λέει αυτή, δε θα με ξαναδής πλέο. Και χάθηκε. Εάν αυτός έπαιρνε το μαντήλι της, θα την είχε σκλάβα και θα φανερωνότουνε στον κόσμο τον άλλονε των ανθρώπων! Έτσι λένε, αλλά ποιος τα ξέρει! Τώρα δεν φανερώνεται τίποτα!

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ένανε τόνε παίρνανε οι Ανεράϊδες σ’ ένα καλάμι και τον πηγαίνανε στην Ήπειρο.

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ο μπάρμπα – Σταμάτης ο Κοντός επήγαινε σπίτι του νύχτα κι εκεί που πήαινε έβρηκε φράκτη μπροστά του. Είχε ένα μπαστούνι, που είχε μέσα σπαθί. Το έβγαλε, έκαμε σταυρό, κι επέρασε. Αλλά άκουε γύρω του κρου – κρου, σαν να τον σχιζόντανε τα ρούχα. Επήε σπίτι του κι έμεινε δεκαπέντε μέρες, με το αίμα του κομμένο. Τι ήταν; Ανεράϊδες ήταν, ξωτικά ήταν, δαιμόνοι, ποιος ξέρει!

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Είχε βρυκόλακα, που έβγαινε απο τον τάφο του και πήαγινε στο σπίτι και τους έκανε ζημιές. Έπινε το λάδι απο την πήλα (πέτρινο δοχείο του λαδιού). Ήρθαν στον τάφο του κι εδιάβασαν ευχή. Ευρήκαν την τρύπα απ'όπου έβγαινε και κεί μέσα του έρριξαν λάδι ζεματιστό. Δεν ξανασηκώθηκε.

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Τα τελώνια παρουσιάζονται στα κατάρτια, με τις κακοκαιρίες. Περπατάνε χωρίς φτερά. Γιομίζουνε τ'άρμπουρα, τα ξέρτια. Καίνουν φωτοθεσία(=φωτοχυσία)μεγάλη. Στο δικό μας καίκι, με έβανε ο πατέρας μου να χτυπάω ντενεκέδες να φύγουμε γιατί αν εμένανε εκεί θα μας κυνηγούσε τ'αστροπελέκι. Τα κυνηγάει τ'αστροπελέκι και μπορεί να κάψη το πλοίο. Γλιστερά πράματα είναι αυτά τα τελώνια, σαν τσούχτρες, χωρίς φτερά. Τα βλέπαμε που φεύγανε.

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Παλιότερα επλάκωναν τους Τάφους με πολλές πέτρες, για να μη σηκώνωνται οι πεθαμένοι. Να μη βρικολακιάζουν. Τώρα ο παπάς τους το έκοψε (το συνήθεις)

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Από κάτι τοποθεσίες μπορεί να σκεφτή κανείς κάτι για την ιστορία της Ερεικούσας. Έχει μέρος που το λένε Ποταμόπουλο. Είχε πολιτεία Ποταμούπολη, που εβούλιαξε. Έχει τοποθεσία Χασανάτικα. Είχε κανένα Χασάνη, Αλβανό ή Τούρκο που ζούσε εδώ; (με πρόβατα).

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Στην Τούρη. Είχε εκεί πάνω κάποιο φρούριο. (μικρό), αλλά τώρα το ‘χοννε καταστρέψει. Ερχόντανε πειραταί. Είχε ένα καμίνι κι εκεί λέει, εκαίανε ο ένας πειρατής τον άλλονε, για να μη μαρτυρήσουν τα μυστικά.

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Αντίκρυ στην Κέρκυρα, στον Άη- Στέφανο προς το ανοιχτό Ιόνιο, λένε ότι ήταν το παλάτι της Ναυσικάς. Εκεί είναι και το ποτάμι που έπλενε και όπου βγήκε ο Οδυσσέας. Είναι αμμουδιά εκεί και κοντά έχει ερείπια

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Στο Κάτεργο. Επειδή εφέρνανε εκεί οι Εγγλέζοι τους κατάδικους κι εκόβανε πέτρα.

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Οι Οθωνοί κατοικήθηκαν από τους Παξινούς. Έπειτα οι Θονιώτες ήρθαν εδώ. Ο τόπος ήταν ακατοίκητος εδώ και 200 χρόνια. Έχομε κι αδερφομοίρια με τους Θονιώτες που πήραν κτήματα ενώ πρωτότερα κατοικούσαν βοσκοί. Πήγαν και στο Μαθράκι.

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ο μπάρμπας μου Αναστάσης Κατέχης εβγήκε από την καλύβα του νύχτα – καλοκαίρι 9 ως 91/2. Είχε ένα μαϊστραλάκι. Καθώς εσταμάτησε, ακούει στα μούτρα του ένα μπάτσο! Έλεγε πως ήτανε δαιμονικό. Δεν εφοβήθηκε παρά τον άρπαξε από τα γένεια. Ήτανε βέβαιος πως τον εκρατούσε κι εφώναζε: Φέρτε γλήγορα φωτιά, να τόνε δούμε. Έλεε πως έπιασε το διάολο. Ετρέξανε από το σπίτι και του πήανε φωτιά. Αλλά ήτανε ο προβειά που είχανε όξου κρεμασμένη και τον εχτύπησε στα μούτρα.

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Μέσα στο καΐκι, που ήτανε αραγμένο, ερίχνανε τη Σολομωνική. Εκαλούσανε τα πνεύματα και τα δαιμονικά. Ήτανε ένας ναύτης Μαθρακιώτης, πειραγμένος από ‘φτά κι είχε βιβλίο Σολομωνική. Ήτανε κι άλλος Μαθρακιώτης. Επήαμε τα μεσάνυχτα, κλεισμένοι στο αμπάρι, να κάμουμε τη Σολομωνική. (Είμαστε στον Άγιο Στέφανο της Κέρκυρας). Άρχισε ο Μαθρακιώτης τα «τροπάρια» (= τα μαγικά λόγια) και μας απαγόρεψε να κάμουμε το σταυρό μας. Αλλά δεν είχε μαζί του το βιβλίο και δεν τα ήξερε όλα απόξου. Επλησίασαν, λέει, τα δαιμονικά αλλά δεν έφτασαν. Έπειτα άρχισε να λέη τροπάρια για να τα διώξη. Έπιασε ένας αέρας κι ακούσαμε φωνή, μέσα στον αέρα, σα γίδα. Εγώ άρχισα το «πριόβολο» (εννοεί: το σταυρό μου). Εκείνονε τον πιάκανε στο λαιμό και δε μπορούσε να μιλήση. Ήτανε μαζί μας κι ένα παιδί, που ρωτούσε για τον πατέρα του, που τον είχανε τορπιλίσει. Αυτός κάτι ήξερε να συνεχίση από τα τροπάρια. Ο καθένας εκαλούσε τον πεθαμένο που ήθελε αλλά ήτανε Διαόλοι που ερχόντανε. Μπορεί όμως κι η ψυχή του πεθαμένου να κάμη κακό. Πάει καμιά φορά και σου δαγκάει τ’ αυτί. Αυτές οι Σολομωνικιές θέλουνε νύχτα και σκοτάδι και μοναξιά.

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ο παπάς μας εψάρευε με την πετονιά. Του τράβηξε το ψάρι την πετονιά, αλλά την ίδια ώρα του την πήρε από ψηλά η λούφα (=αγριόπαπια). Εξαφνίστηκε ο παπάς, πως ήτανε ξωτικό στον αέρα.

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Μόνο μια μέρα του χρόνου είναι που μπορεί κανείς να δη Θεοτικά ή ξωτικιά. Μου συνέβηκε μένα. Μου το έλεγαν αυτό πρόσφυγες από την Ασία. Επρόσεξα και είδα. Μια τέτοια βραδιά επαίζαμε χαρτιά εδώ στα μαγαζιά. Εφύγαμε με τον μπάρμπα – Σπύρο το Ζάγαρο. Ήτανε δώδεκα παρά τέταρτο. Πηγαίνοντας σε μια τοποθεσία ακούω δυο – τρεις δυνατούς χτύπους, μεγάλους χτύπους! Φοβήθηκα. Ήτανε δώδεκα παρά τρία λεφτά. Έκαμα το σταυρό μου. Και μόλις ανεβαίνω την ανηφόρα προς το σπίτι μου, να μ’ ανάψη ένα ηλεχτρικό – προβολέας, που από σκοτάδι που ήταν, έβλεπα τα πάντα. Εφοβόμουνα να γυρίσω πίσω. Αλλά την ώρα που άναψε ο προβολέας, είπα πως είναι θεία δύναμι κι η καρδιά μου επήε στη θέση της. Πάω σπίτι μου. Η γυναίκα μου είχε φοβηχτή. Είχαμε ένα χοίρο, με συμπάθειο, για να τόνε σφάξουμε; Άκουσε τη φωνή του, βγήκε στο παράθυρο, μην είναι κλέφτης, δεν είδε τίποτε. Μου το είπε ύστερα αυτό κι εγώ εκατάλαβα, ότι ήταν οι δικοί μου «χοίροι» δηλ. οι διαόλοι.

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Λαϊκή Παράδοση
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Κάλλιο μύρτια και στο λόγγο παρά τ' άντερα στον κώλο

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Και τσιπούνι με σειρήτι και χαψιά ψωμί στο σπίτι

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Δεν το 'χω που πνίγομαι, τό 'χω που μπουνατσάρει

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Η πέτρα που στέκεται στο ίδιο μέρος στη θάλασσα, πιάνει φύκι

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Παπαντή καταποντή ούτε πέννα στο χαρτί ούτε ράμμα στο βελόνι

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Δεν το 'χω πως επνίγηκα, τό 'χω που μπουνατσάρει

Χρονολόγηση: 1960
Τύπος τεκμηρίου: Παροιμία
Δημιουργός: Λουκάτος, Δημήτριος Σ.
Τόπος: Ερεικούσσα
Φορέας: Ακαδημία Αθηνών

Ερεικούσσα

Ανακαλύψτε 86 τεκμήρια που σχετίζονται με αυτήν την τοποθεσία

Φίλτρα αποτελεσμάτων

Φίλτρα αποτελεσμάτων

Εσείς την πάθετε σαν το Γιάννη το Μπουγά και τον Αρώνη!

Εσείς την πάθετε σαν το Μπουγά και το βγέρο

Εσείς την πάθετε σαν το Μπούγα και τον Αρώνη!

Ένανε τόνε παίρνανε οι Ανεράϊδες σ’ ένα καλάμι και τον πηγαίνανε στην Ήπειρο.

Παλιότερα επλάκωναν τους Τάφους με πολλές πέτρες, για να μη σηκώνωνται οι πεθαμένοι. Να μη βρικολακιάζουν. Τώρα ο παπάς τους το έκοψε (το συνήθεις)

Στο Κάτεργο. Επειδή εφέρνανε εκεί οι Εγγλέζοι τους κατάδικους κι εκόβανε πέτρα.

Κάλλιο μύρτια και στο λόγγο παρά τ' άντερα στον κώλο

Και τσιπούνι με σειρήτι και χαψιά ψωμί στο σπίτι

Δεν το 'χω που πνίγομαι, τό 'χω που μπουνατσάρει

Η πέτρα που στέκεται στο ίδιο μέρος στη θάλασσα, πιάνει φύκι

Παπαντή καταποντή ούτε πέννα στο χαρτί ούτε ράμμα στο βελόνι

Δεν το 'χω πως επνίγηκα, τό 'χω που μπουνατσάρει